Indonezja

Korzystając z taksówek, należy zwrócić uwagę, czy taksówkarz włączył taksometr, i w żadnym razie nie godzić się na przejazd na podstawie tzw. umowy. Po wyspach można podróżować pociągami i autobusami, a między wyspami przemieszczać się samolotem lub promem.

Rijstaffel, gado gado, nasi goreng, kawa kopi luwak. Uważać należy na nasi Padang i dania kuchni Rendang - są wyjątkowo pikantne, nieprzyzwyczajony organizm może źle znieść takie specjały.

19 godzin. Nie ma bezpośrednich połączeń z Polski, podany czas to orientacyjna długość podróży z dwoma przesiadkami.

Obowiązek uzyskania wiz turystycznych, służbowych, pobytowych oraz tranzytowych dotyczy wszystkich obywateli polskich, niezależnie od rodzaju paszportu. Obywatele polscy mogą otrzymywać wizy turystyczne (do 30 dni pobytu na terytorium Indonezji, dotyczy tylko paszportów zwykłych a nie tymczasowych) przy wjeździe - w ściśle ustalonych punktach przekraczania granic na lotniskach i w portach morskich (tzw. visa upon arrival). Koszt wizy to 25 USD.

W Indonezji nie ma obowiązkowych szczepień. Do zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur brzuszny, biegunka), żółtaczka typu A i B. Należy pamiętać, że woda w kranie nie jest zdatna do konsumpcji.

NFORMACJE DLA KIEROWCÓW: Obowiązuje ruch lewostronny. Międzynarodowe prawo jazdy jest w Indonezji uznawane, jednak przy dłuższych pobytach, ze względu na korzystniejsze ubezpieczenie miejscowe, władze zalecają wyrobienie indonezyjskiego prawa jazdy.

Z uwagi na dominujący w Indonezji islam, oprócz takich wysp jak Bali, Sulawesi Północne (d. Celebes), Papua Zachodnia i Małe Wyspy Sundajskie, niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a szczególnie podczas zwiedzania świątyń i miejsc kultu. Wchodząc do meczetów, należy pamiętać o zdejmowaniu butów, natomiast kobiety powinny okryć głowy chustą. Na wyspie Bali podczas zwiedzania świątyń buddyjskich i hinduistycznych należy nałożyć sarong; udostępniany jest na miejscu, najczęściej bezpłatnie.