Reymontówka. Chlewiska koło Siedlec. Ważne miejsce na mapie Polski
Stojący tu dwór wzniesiono w połowie XIX stulecia dla rodziny Różańskich, lecz zapewne nikt by się nim dziś nie interesował, gdyby w 1926 roku nie kupiła go od Spółki Rolnej „Sparos” Aurelia Reymont – wdowa po wielkim pisarzu polskim, Władysławie Reymoncie. Tak, to tutaj mieści się Reymontówka.
Na zakup Chlewisk przeznaczyła część pieniędzy z Nagrody Nobla, jaką otrzymał Reymont za powieść Chłopi. Dawny dwór Różańskich i Helbichów wkrótce zmienił wygląd. Dobudowano wschodnie skrzydło, wzniesiono domek ogrodnika i bramę wjazdową w stylu zakopiańskim. Przekomponowano także park, wytyczając nowe aleje oraz sadząc drzewa, krzewy i kwiaty. W 1939 roku majątek kupił Feliks Tymieniecki, prezes spółki węglowej „Węglobok”. Od 1946 roku należał do skarbu państwa, zmieniając użytkowników. Sytuacja ustabilizowała się, gdy w 1981 roku dwór kupił Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Siedlcach i przeznaczył go na Dom Pracy Twórczej „Reymontówka”. Po reformie administracyjnej, od 1999 roku właścicielem jest Starostwo Powiatowe w Siedlcach.
Nocleg
U wejścia do dworu gości wita wyrzeźbiona w drewnie duża figura Władysława Reymonta. Pisarz nigdy tu nie gościł, ale jego postać przyciąga do Chlewisk wielu turystów. Chętni do skorzystania z noclegu we dworze powinni wcześniej zarezerwować miejsce. Kalendarz imprez jest tu bardzo zagęszczony – plenery malarskie, koncerty, kursy językowe, warsztaty literackie, a okazjonalnie bale, wesela i konferencje. Ponadto możliwość zorganizowania wczasów i kolonii. Ale gdy się już uda zarezerwować miejsca, nikt nie będzie żałować. We dworze zachowało się sporo elementów z jego dawnego wystroju. Autentyczne są piece, kominki, niektóre sprzęty. Dodano meble i bibeloty pasujące do epoki, do dworu. Tak jest w bibliotece, sali kominkowej, niektórych pokojach. Stylizowane na dawne stoły, szafy, krzesła sąsiadują tu ze współczesną sztuką – efektem warsztatów artystycznych i plenerów malarskich. Nowoczesność zagląda do tych wnętrz, które przeznaczone są dla dużej liczby osób – jadalni, sali konferencyjnej, baru ulokowanego w
podziemiach pod tarasem. A jednak jest coś w tym obiekcie, co nie pozwala na odczucie w pełni jego dawnej atmosfery. Wydaje się, że zbyt wiele się tu dzieje. A przecież dwór kojarzy się z nieco innym stylem życia, wolniejszym, spokojniejszym, gdzie jest się otoczonym garstką rodziny i przyjaciół, gdzie można się napawać pięknem niezniszczonej przyrody. I chociaż dwór oferuje dobre warunki wypoczynku, także tego aktywnego na świeżym powietrzu, w otoczeniu pięknych lasów, to jednak nie znajdziemy tu ciszy, o której tak wielu z nas marzy. Niemniej jednak miejsce to trzeba odwiedzić, choćby ze względu na postać Władysława Reymonta. Polecane dania: kiszka ziemniaczana, pstrąg w sosie cytrynowym, pierogi z ziemniakami oraz kapustą i grzybami.
Okolica
Jeruzal – drewniany kościół z 1798 roku. Kotuń – Muzeum Pożarnictwa z unikatowym zbiorem wyposażenia dawnej sekcji strażackiej. Liwiec – jedna z najpiękniejszych rzek w okolicach Warszawy. Spokojnie płynąca, o łagodnych brzegach i piaszczystych zatoczkach, ma rzesze miłośników. Nad Liwcem jest wiele miejscowości wypoczynkowych, a sama rzeka, podobnie jak Pilica, świetnie nadaje się do spływów rodzinnych. Rezerwat Florianów – atrakcją tego objętego ochroną obszaru są wyjątkowe na Mazowszu formy polodowcowe oraz wydma paraboliczna. Nazwa rezerwatu pochodzi od imienia Floriana Cieszkowskiego, szambelana Stanisława Augusta i właściciela okolicznych dóbr, który zmarł tu nagle w 1798 roku. Siedlce – miejscowość, gdzie jeszcze niedawno można było podziwiać architekturę od klasycyzmu po dwudziestolecie międzywojenne, której projektantami byli najwybitniejsi polscy architekci. Choć trzeba koniecznie zobaczyć ratusz, kościół św. Stanisława i pałac, to jednak główną atrakcją jest obraz El Greca Ekstaza św. Franciszka,
eksponowany w Muzeum Diecezjalnym. Skórzec – barokowo--klasycystyczny zespół dawnego klasztoru Marianów z lat 1794–1818. Sucha – modrzewiowy dwór Augusta Cieszkowskiego jest domem prof. Marka Kwiatkowskiego, dyrektora warszawskich Łazienek. Można go jednak zwiedzać, podobnie jak inne zgromadzone w tym skansenie budynki. Żeliszew – barokowo-klasycystyczny pałac z 1786 roku i drewniana bazylika z lat 1770–1789, przebudowana pod koniec XIX wieku.
Dom Pracy Twórczej „Reymontówka“
Chlewiska 22,08-130 Kotuń
(25) 642 01 01 (25) 641 43 19
reymontowka@reymontowka.art.pl
www.reymontowka.art.pl
Dojazd samochodem: z Warszawy drogą krajową nr 2 w kierunku Siedlec. W Broszkowie skręt na Kotuń. Od Kotunia, za przejazdem kolejowym drogę wskazują tablice informacyjne.Dojazd przez las i piękną aleją do bram dworu.
Dojazd pociągiem: pociągiem do Siedlec, a stamtąd autobusem.
Seria: Miejsca niezwykłe
Tyruł: Wypoczynek w dworkach i pałacach
Autor: Robert Pasieczny