Birsztany. Litwa. Uzdrowisko. Nabierz sił
Birsztany to jedno z najpopularniejszych, obok Druskiennik, uzdrowisk południowej Litwy. O ile jednak tamte są ciche, spokojne i nieco senne, o tyle w oddalonych od stolicy o 90 km Birsztanach przez cały rok wiele się dzieje.
Jedno z najpopularniejszych, obok Druskiennik, uzdrowisk południowej Litwy. O ile jednak tamte są ciche, spokojne i nieco senne, o tyle w oddalonych od stolicy o 90 km Birsztanach przez cały rok wiele się dzieje. Zimą na przykład działają dwa małe stoki narciarskie z wyciągiem i sztucznym oświetleniem, dostępne do późnych godzin wieczornych. Miasteczko gości także wiele festiwali, znanych nie tylko na Litwie, ale także na świecie.
W mieście znajdują się trzy sztuczne jeziora, w których latem można się kąpać. Nie ma tu zbyt wielu zabytków, warto jednak zobaczyć neogotycki kościół i otaczające go krzyżosłupy oraz drewniany kościół św. Piotra i Pawła w pobliskiej wiosce Nemaj?nai. Wytyczone są ścieżki piesze i rowerowe. Miejscowe sanatoria oferują szeroką gamę zabiegów leczniczych. Można także skosztować leczniczych wód mineralnych.
Historia miasta
Mieszkańcy miasta szczycą się, że ich osada powstała już w trzecim tysiącleciu przed Chrystusem – z tego bowiem okresu pochodzą znalezione w okolicy kamienne siekierki. Poza nimi jednak nie odnaleziono żadnego dowodu na istnienie miasteczka aż do wieku XIV, w którym Birsztany są wymieniane w kronikach krzyżackich jako forteca chroniąca przed ich najazdami. W tym bowiem czasie powstała cała linia zamków obronnych – w tym drewniany birsztański zamek na wzgórzu (zwanym obecnie Wzgórzem Witolda). Po bitwie pod Grunwaldem takie umocnienia nie były już potrzebne i forteca straciła na znaczeniu. Birsztany stały się wtedy przede wszystkim miejscem wypoczynkowym i okolicą, do której przyjeżdżał na polowania wielki książę litewski. Tutaj w 1473 r. ukrywał się przed panującą w kraju zarazą Kazimierz Jagiellończyk wraz z rodziną. Później Zygmunt August podarował miejscowość ukochanej Barbarze Radziwiłłównie. W XVI w. Birsztany otrzymały prawa miejskie i prawo do organizowania targu, jednak szansy na rozwój osady nie
wykorzystano. Mieszkańcy zajmowali się przede wszystkim działalnością rolniczą, hodowali bydło i uprawiali ziemię. Dopiero odkrycie źródeł mineralnych w XIX w. wpłynęło stymulująco na rozwój miasta. Mimo zniszczeń, które miejscowość poniosła podczas obu wojen światowych, tuż po ich zakończeniu rozpoczął się prężny rozwój uzdrowiska.
Częste powodzie (skutek wahań poziomu wód w Niemnie) zalewały źródło mineralne, które znajdowało się w pobliżu koryta rzeki. Aby temu zapobiec, wybudowano dla niego osłonę. Swoim kształtem przypominała ona rybę skierowaną ogonem w stronę Niemna. Jeden z artystów wypoczywających wówczas w Birsztanach nadał osłonie kształt wieloryba, który wkrótce stał się symbolem miasta i do dziś znajduje się w jego herbie.
Również w czasach ZSRR kurort nie przestał się rozwijać. Temu okresowi miasto zawdzięcza niestety spuściznę w postaci blokowisk. Pierwsze sanatorium (Tulpe) powstało w 1846 r. Działa ono do dziś i wciąż jest bardzo popularne. Później, ze względu na wzrastającą popularność uzdrowiska, zostały wybudowane kolejne sanatoria.
_ Źródło: Bezdroża _
