Czarownice z Düsseldorfu
Przeszło 273 lata po skazaniu dwóch kobiet na karę śmierci poprzez spalenia na stosie, mieszkańcy i lokalne władze Dusseldorfu postanowiły wszcząć procedurę rehabilitacji 16-letniej wówczas Heleny Curten i 47-letniej Agnes Olmans twierdząc, iż skazane nie zawarły paktu z diabłem i nie przyleciały na miotłach, a ławnicy ówczesnego sądu pomylili się. Dla pełnej rehabilitacji potrzebne jest jednak przeprowadzenie rozprawy sądowej według dzisiejszego prawa.
Przeszło 273 lata po skazaniu dwóch kobiet na karę śmierci poprzez spalenia na stosie, mieszkańcy i lokalne władze Dusseldorfu postanowiły wszcząć procedurę rehabilitacji 16-letniej wówczas Heleny Curten i 47-letniej Agnes Olmans twierdząc, iż skazane nie zawarły paktu z diabłem i nie przyleciały na miotłach, a ławnicy ówczesnego sądu pomylili się. Dla pełnej rehabilitacji potrzebne jest jednak przeprowadzenie rozprawy sądowej według dzisiejszego prawa.
Zdaniem powołanych biegłych teologów obie panie nie były całkiem bez winy, gdyż posiadały pewną tajemną wiedzę i trudniły się fitoterapią, zastrzeżoną wówczas tylko dla mnichów. Sąd krajowy też ma pewne wątpliwości, ponieważ obie kobiety przyznały się do winy. W zeszłym tygodniu sprawa trafiła na wokandę. Radcy miejscy już przygotowują wniosek o nadanie jednej z ulic miasta imienia tych kobiet, a muzeum miejskie przygotowuje wystawę poświęconą czarnej magii.
Do czasu zakończenia procesu prawnie nic się nie zmieni i obie kobiety pozostają nadal czarownicami. Nie jest to odosobniony przypadek rehabilitacji niesłusznie skazanych czarownic w Niemczech. W mieście Ruten do tej pory zrehabilitowano 169 osób straconych w XVI i XVII wieku.
Co w tej sytuacji planują władze miasta Reszel?
Nie tak dawno, bo w 1807 roku sąd lokalny skazał na spalenie żywcem niejakiej Barbary Zdunk za kontakty z czarną magią, czego efektem było ponoć - częściowe spalenie miasta. Skazana przetrzymywany była w lochach na zamku w Reszlu, a egzekucja odbyła się 21 sierpnia 1811 roku.
Piotr Kossowski
