Lizbona w rytmie fado

Lizbona nie jest wielką metropolią, ale wciąż trafia na pierwsze strony gazet, a życie płynie tu niespiesznie w rytmie fado.

Lizbona nie jest wielką metropolią, ale wciąż trafia na pierwsze strony gazet, a życie płynie tu niespiesznie w rytmie fado.

Mieszkańcy słabo znają języki obce ... ale dobrze reagują na cudzoziemców, którzy portugalskiego nie znają. Warto zabrać ze sobą rozmówki polsko-portugalskie :). Lizbończycy, gdy usłyszą choć kilka słów we własnym języku, od razu stają się jeszcze bardziej serdeczni. Polecam gorąco wyjazd do Portugalii.

Fado, zwane czasami portugalskim bluesem, przyciąga do Lizbony jak magnes. Tu się narodziło, tu najlepiej słuchać go w mrocznych i zadymionych fadeirach. Dla Portugalczyków królową fado zawsze będzie legendarna Amália Rodrigues, której płyty można kupić na każdym rogu ulicy.

Nie każdy jednak lubi fado. Może wydawać się to dziwne, ale pomimo mojego młodego wieku (mam 19 lat) muzyka ta trafiła w mój gust … Dla tych, którzy wolą inne rozrywki niż melancholijny śpiew, Lizbona ma kilka innych wabików. Jednym z nich są niewątpliwie stołeczne tramwaje - jednowagonowe eléctricos. Niemal rozpychają się w wąskich uliczkach. Motorniczy co chwila przystaje, żeby sprawdzić, czy nie zarysuje któregoś ze stojących na poboczu aut, albo, żeby ... położyć mu boczne lusterko i powoli, niemal ocierając się o taki samochód, przejechać.

Największe oceanarium Europy stoi na platformie pośród wód Tagu. Dookoła rozciąga się ogromny, ale przestronny kompleks futurystycznych budowli dzielnicy, która powstała z niczego na światową wystawę Expo w 1998 roku. Pełno tu knajpek, centrum handlowych i wszelkich czasoumilaczy :).

Jednak oceanarium jest jedyne w swoim rodzaju: 25 tys. morskich stworzeń z całego świata pływa sobie za grubą (na szczęście!) szybą na wyciągnięcie ręki. Są i rekiny, i mątwy, ale największe wrażenie robi wielka i dziwaczna ryba zwana samogłowem (Mola mola), za którą gawiedź biega dookoła gigantycznej, centralnej części akwarium.

Nie można wszak żyć tylko śpiewem i zabytkami. Jest w Lizbonie miejsce zaspakajające gusta bardziej rozrywkowe, ale przede wszystkim przysparzające wspaniałych wspomnień dzieciom.

Zwiedzać można Lizbonę przez weekend, a można tu mieszkać i wciąż odkrywać nowe zakamarki. Nie można jednak ominąć dwóch, położonych po przeciwnych stronach miasta dzielnic - starej Alfamy i słynnego Belem.

Przejażdżka przez najciekawsze punkty Lizbony trwa około półtorej godziny. Na dłuższych liniach - turystycznych - chętni dostają słuchawki, przez które łagodny jak fado głos, podaje najważniejsze informacje o mieście.

Spacerom głównego bohatera filmu Wima Wendersa "Lisbon story" - pośród labiryntu uliczek najstarszej dzielnicy - Alfamy i pośród nowych blokowisk na przedmieściach - towarzyszyły pieśni zespołu Madredeus.

Dla młodego człowieka, który uwielbia poznawać historię świata, zwiedzać zabytki, poznawać obcą kulturę ... a nie tylko byczyć się na plaży i imprezować 24 h na dobę w barach (choć i Ci znajdą tu coś dla siebie), Lizbona jest strzałem w 10 ! Wszyscy ludzie, których tutaj spotkałem, byli niesamowicie przyjacielsko nastawieni do turystów, zawsze służyli pomocą :).