Brudna robota w prowincji Trujillo

Peru znane głównie jako popularny wśród turystów kraj andyjski, o bogatej przeszłości i wielu inkaskich tajemnicach, jest także znanym na całym świecie obszarem wydobycia nawozów organicznych w postaci suchego ptasiego guana.

Czy jest to przyjemna praca?

Oceńcie sami.

Peruwiański nawóz wytwarzany pośrednio przez morskie ptaki (mewy, rybitwy lecz głównie kormorany) jest wydobywany na przybrzeżnych wyspach należących do prowincji Trujillo.

Główne obszary wydobywcze to wyspy: Chinchas, Ballestras, Lobos, Guanape oraz Macabi.

Z racji prądów morskich znad Antarktydy, suchy klimat tego obszaru wpływa pozytywnie na pokłady ptasiego guana, które nie traci swoich cennych wartości.

Nawóz powstały dzięki bogatej w ryby ptasiej diecie zawiera azot i fosforany.

Niegdyś guana używano przy produkcji prochu strzelniczego.

W XIX wieku prawie całkowicie wyczerpano jego cenne zapasy i rząd postanowił wprowadzić ograniczenia w wydobyciu nawozu.

W obecnym czasie można eksploatować jedynie 2 wyspy rocznie, aby guano nawarstwiało się i suszyło.

Zakumulowany surowiec po wydobyciu trafia głownie do Francji, USA oraz Izraela, a cena waha się od 250 do 600 USD za tonę.

Dziesiątki robotników zaangażowano do wydobycia ptasiego guana, spoczywającego na ponad dwudziestu wyspach peruwiańskiego wybrzeża.