Picos de Europa

W północnej Hiszpanii kultywuje się tradycje pasterskie, a góry o poszarpanych wapiennych szczytach zachwycają bogactwem fauny i flory.

Picos de Europa są najwyższe w paśmie Gór Kantabryjskich biegnących wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego.

Dzielą się na trzy masywy: El Corion, Los Urrieles i Andara. Najwyższym szczytem jest Pena de Cerredo, którego ostre granie sięgają 2648 m n.p.m.

Chłodny, lecz słoneczny ranek zwiastuje dobrą pogodę na kolejny dzień. Rozpoczynamy go od wspinaczki na przełęcz La Celada, w dole pozostawiamy morze kłębiących się chmur zasłaniających doliny. Szukamy wskazujących szlak kopczyków usypanych z kamieni.

W takim terenie czasem bardzo trudne je odnaleźć. Jest kopczyk! Wspinamy się bardzo stromym zboczem po skalnym rumoszu. W pewnym momencie obsuwam się w dół wraz z podłożem i nie mogę znaleźć punktu zaczepienia! Na szczęście obsuwająca się część zbocza zatrzymuje się na skalnym występie. Po chwili jesteśmy już na przełęczy i podziwiamy bajkowe widoki.

Po odpoczynku kierujemy się do doliny Puerto de Aliva. Zielona, przypominająca alpejskie łąki, pełna pasących się krów, koni i owiec, jest, wydaje się, na wyciagnięcie ręki. Osuwający się grunt pod nogami nie ułatwia schodzenia, a co więcej gubimy szlak i kopczyki, a próby ich odnalezienia kończą się na stromej przepaści!

Uświadamiamy sobie, że w trakcie całego pobytu nie zdobyliśmy ani jednego szczytu. Mimo to krajobrazy zapierające dech w piersiach i obcowanie z dziką przyrodą wynagrodziły nam to z nawiązką.