Tajemnicze Stonehenge
Do czego służyły ogromne obeliski ustawione na płaskim wrzosowisku na południu Anglii w hrabstwie Wiltshire, nadal pozostaje sekretem. Po dziś dzień fascynują one jednak turystów i archeologów.
Historia Stonehenge
Stonehenge to jedna z największych budowli megalitycznych. Początek budowy kręgu datuje się na drugą połowę II tysiąclecia p.n.e. Stonehenge powstawało na przestrzeni około 1000 lat, proces jego tworzenia podzielony jest na 3 główne etapy. Między 2950 a 2900 rokiem p.n.e. powstał kolisty rów. Drugim etapem było wzniesienie drewnianej konstrukcji(poprzedzającej kamienną) około 2900 - 2400 roku p.n.e. Na końcu zostały zbudowane, znane nam dzisiaj kamienne kręgi, których powstanie datuje się na 2500 - 1500 rok p.n.e. Stonehenge otoczone było wałem ziemnym i fosą.
Wewnątrz rowu odkryto 56 jam, które przypuszczalnie były miejscem pochówków. Prawdopodobnie najpierw zbudowany został krąg zewnętrzny o średnicy 100 m. Sądzi się, że pierwotnie brama znajdowała się po stronie północno-wschodniej, jednak przeniesiono ją na stronę wschodnią - dzięki czemu podczas przesilenia letniego, 21 czerwca, promienie słoneczne padają w sam środek okręgów. Później natomiast wzniesiono krąg wewnętrzny.
Nie ustalono dokładnie, jak wyglądała ta fascynująca budowla w czasach prehistorycznych, dziś możemy oglądać ją po częściowej rekonstrukcji z 1958 roku. Obecnie składa się ona z 2 koncentrycznych kręgów, do wnętrza prowadzi brama oraz droga o długości ponad 100 metrów. 30 enigmatycznych obelisków (zwanych Sarsenami) o wysokości 4 metrów i 2,5 metrowej grubości stanowią krąg zewnętrzny. Pierwotnie głazy połączone były u góry poziomo leżącymi blokami kamiennymi, tworzącymi obwód zamknięty. Na krąg wewnętrzny składa się 49 pojedynczych kamieni oraz pięciu trylitów (dwóch głazów pionowych przykrytych trzecim poziomym), ustawionych w kształcie podkowy. Oś mniejszego kręgu przechodzi przez środek bramy oraz tak zwany „kamień słoneczny” leżący około 20 metrów przed bramą.
Powstanie
Intrygujący jest również sposób, w jaki ludzie przetransportowali i ustawili kamienie ważące około 6,7 tony każdy. Przenoszono je z odległości nawet 180 km. Przypuszczalnie stosowano transport wodny. Natomiast do transportu przez równinę używano prawdopodobnie sań i rolek. Aby umiejscowić głazy w pozycji pionowej wykopywano głębokie doły, których jedna ściana była pozioma, a druga pochyła. Następnie sarseny spuszczano po uformowanej w skarpie ścianie. Aby umocnić konstrukcję, doły zasypywano żwirem i kamieniami. Poziome głazy prawdopodobnie wciągane były za pomocą rusztowań. Wiercono w nich otwory, które nachodziły na wypustki kamieni stojących pionowo, co sprawiało, że konstrukcja była bardziej stabilna.
Przeznaczenie
Kamiennym kręgom przypisuje się najczęściej dwie funkcje - sakralną oraz astronomiczną. Przypuszcza się, że była to świątynia związana z kultem słońca, miejsce składania ofiar oraz cmentarzysko. Kultura okresu megalitycznego cechowała się kultem zmarłych i grobowców. Naukowcy odkryli, że układ kamieni zorientowany jest względem słońca i księżyca. Prawdopodobnie dzięki niemu twórcy Stonehenge mogli przewidzieć zaćmienie księżyca, wyznaczać pory roku oraz dni letniego i zimowego przesilenia. Badania wskazują, że było to najstarsze obserwatorium astronomiczne.
Stonehenge dziś
Piękne i imponujące kamienne kolosy przyciągają turystów i naukowców. W 1968 roku budowla ta została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przeznaczenie kręgów być może na zawsze pozostanie zagadką, tradycją jest jednak, że 21 czerwca tysiące ludzi spotykają się w tym miejscu i wedle pogańskiego zwyczaju, czczą kult słońca w tej przepięknej prehistorycznej budowli.* *
Źródło: TwojaEuropa.pl