Góry Kaczawskie. Dobre góry

To dobre góry, żeby się zagubić. Gdzieś pośród mrocznych wąwozów parujących wilgocią, w cieniu zamkowych ruin na wulkanicznej skale, albo na bezludnych szlakach z pierwszorzędną panoramą. Góry dla koneserów.

Góry Kaczawskie są jak młodsza siostra, ta, która na razie nie wyjdzie za mąż – o ile w ogóle... Są za blisko Karkonoszy. Za bardzo w cieniu Śnieżki. O całe 25 kilometrów za daleko od zdeptanych do granic przyzwoitości okolic Karpacza.

Epitafium na przypałacowym cmentarzu w Rząśniku.

Grodziec. Sklepienie w zamkowej kaplicy.

Góry Kaczawskie są jak młodsza siostra, ta, która na razie nie wyjdzie za mąż – o ile w ogóle... Są za blisko Karkonoszy. Za bardzo w cieniu Śnieżki. O całe 25 kilometrów za daleko od zdeptanych do granic przyzwoitości okolic Karpacza.

Wieś Grobla z której nie ma wyjazdu, trzeba wrócić tą samą drogą, bo za wsią już tylko wąwóz i ściana lasu.

Lubiechowa. Ruiny renesansowego dworu.

Mściwojów. Wciąż wspaniały pałacowy park.

Rezerwat na górze Miłek.

To dobre góry, żeby się zagubić. Gdzieś pośród mrocznych wąwozów parujących wilgocią, w cieniu zamkowych ruin na wulkanicznej skale, albo na bezludnych szlakach z pierwszorzędną panoramą. Góry dla koneserów.

Wyjście z wieży w Siedlęcinie rozsadzone przez korzenie lipy samosiejki.

Grodziec. Kartusz herbowy na bramie wjazdowej.

Grodziec. Zamek ten zrobił karierę jako goszczący realisty show z całego świata.

Malowana opowieść o Lancelocie w wieży książęcej w Siedlęcinie (z 1340 roku). W górnym rzędzie po prawej stronie – zamek Camelot.