Niebieskie banany i pomarszczone ziemniaki. Nietypowe uprawy na Kanarach

Na wyspach leżących niespełna 200 km od Afryki i 1500 km od Półwyspu Iberyjskiego panuje subtropikalny klimat. Słoneczna pogoda przez cały rok sprawia, że panują tu doskonałe warunki do uprawy owoców egzotycznych.

Na archipelagu są olbrzymie plantacje, na których rosną małe i bardziej słodkie kanaryjskie banany, które jednak tutaj nazywane są platanami. Ze względu na mniejszy rozmiar nie spełniają one eksportowych wymogów Unii Europejskiej, dlatego nie powinno się ich określać jako banany, chociaż często nazwa jest stosowana zamiennie.

Na Wyspach Kanaryjskich rozróżnia się wiele gatunków platanów, m.in. Williams, Johnson, Gruesa Palmera, Zenig, Gran Enano. Najwięcej plantacji znajduje się na wyspach bardziej wilgotnych, takich jak La Palma i La Gomera, chociaż największymi producentami platanów eksportowanych na światowy rynek dostarczają producenci z Teneryfy. 90 proc. tych owoców z Wysp Kanaryjskich trafia na eksport poza terytorium archipelagu.

Na Wyspach Kanaryjskich uprawia się wyjątkowe platany (banany) w kilku kolorach: żółtym, niebieskim i czerwonym. Ten ostatni, znany jako Figue Rose, coraz częściej jest produkowany na różnych obszarach archipelagu. Tę odmianę wprowadzono na rynek w 1982 r. dzięki Kanaryjskiemu Intstytutowi Badań Rolniczych (Instituto Canario de Investigaciones Agrarias – ICIA) z Martyniki.

Wyspy Kanaryjskie są jedynym regionem Hiszpanii, gdzie uprawia się te banany. Ich produkcja wynosi 190 tys. kg rocznie, co zajmuje około 7 hektarów upraw. Ten owoc jest chroniony świadectwem pochodzenia geograficznego (IGP) i subwencjonowany z funduszy unijnych. Ponad 90 proc. bananów z Wysp Kanaryjskich trafia na eksport poza terytorium archipelagu, głównie do kontynentalnej Hiszpanii.

Z uprawianych tu bananów na kanaryjskiej wyspie El Hierro produkuje się też jedyne takie wino na świecie.

Oprócz tego na Kanarach rośnie papaja, mango, marakuja, awokado (gmina Mogan na Gran Canarii określana jest stolicą tego owocu), kiwi, figa, ananas oraz opuncja.

Owoce smakują i pachną tu inaczej niż w Polsce, mają nieco inny zapach i smak, gdyż nie muszą one przebyć długiego transportu w chłodniach, zanim trafią do sklepów.

Bardzo popularna w kanaryjskich restauracjach jest sałatka z awokado i mango, które zdobyły popularność w całej Hiszpanii, a region Axarquia na Półwyspie Iberyjskim stał się znanym miejscem ich upraw.

Na północy Gran Canarii jest też jedyna w europejskim kraju plantacja kawy. Można tu spotkać wysokie krzewy, na których znajdują się te owoce. Na Kanarach uprawiane jest też na małą skalę kakao.

Na Kanarach w wielu miejscach rosną też pomidory różnorodnych kształtów i wielkości, jednak ich smak, zdaniem wielu, jest gorszy niż np. polskich malinówek.

Popularne są też uprawiane na wyspach bataty oraz słodkie bulwy pochrzyna (hiszp. ñame), najczęściej gotowane lub pieczone, zazwyczaj podawane w formie puree lub oblane karmelem. Ziemniaki, których sporo uprawia się na Wyspach Kanaryjskich, ze względu na klimat zbiera się tam aż trzy razy w ciągu roku. Ale są one nieco inne w smaku niż w Polsce.

Największym regionalnym rarytasem są młode ziemniaki, których nie obiera się ze skórki i gotowane w niewielkiej ilości mocno zasolonej wody. Nazywane są papas arrugadas (pomarszczone ziemniaczki). Mogą służyć jako dodatek do dań mięsnych lub rybnych. Jednak klasyczną formą serwowania papas arrugadas jest podanie ich z zestawem dwóch ostrych kanaryjskich sosów o nazwie mojo. Nietypową odmianą ziemniaka z archipelagu są też papas negras, czyli apetyczne ziemniaczki o czarnej skórce.