Barcelona oczami Gaudiego

Antoni Gaudí (1852 – 1926) to jeden z najsłynniejszych katalońskich architektów i inżynierów secesyjnych, słynący z wyjątkowych projektów. Szczególnie umiłował sobie rodzinne miasto Barcelonę, w której można podziwiać wiele jego oryginalnych i bardzo charakterystycznych budowli.

Casa Batlló to budynek znajdujący się przy Passeig de Gracia 43. Fasada ma falującą powierzchnię pokrytą wielobarwną ceramiką i kawałkami szkła. Zwieńczeniem budynku jest dach w kształcie smoka, co ma prawdopodobnie symbolizować walkę św. Jerzego ze smokiem.

Po 1914 r. Gaudí poświęcił się zupełnie temu projektowi, jak sam określał, może nie ostatniej zbudowanej bazylice, lecz zapewne pierwszej z nowej generacji. Zamieszkał nawet na terenie budowy.

Z powodu organicznej formy budowli oraz niepowtarzalności detali architektonicznych (tak jak w naturze żaden z nich nie jest identyczny i musi być osobno rzeźbiony) do dziś nie zdołano jej ukończyć, a głównym powodem jej nieukończenia jest to, iż projekty świątyni pozostawione przez architekta zostały zniszczone w czasie hiszpańskiej wojny domowej przez katalońskich anarchistów. W 2007 roku oszacowano czas dokończenia budowli na 120 lat.

Casa Batlló to budynek znajdujący się przy Passeig de Gracia 43. Fasada ma falującą powierzchnię pokrytą wielobarwną ceramiką i kawałkami szkła. Zwieńczeniem budynku jest dach w kształcie smoka, co ma prawdopodobnie symbolizować walkę św. Jerzego ze smokiem.

Wewnątrz znajdują się pokoje, z falującymi sufitami i drewnianami framugami drzwi i okien. W oknach wstawione są witraże, których kolorystyka różni się między sobą. Jest inna w oknach fasady zewnętrznej, a bardziej pastelowa, przejrzysta w drzwiach przejściowych między poszczególnymi pokojami.

Wewnątrz znajdują się pokoje, z falującymi sufitami i drewnianami framugami drzwi i okien. W oknach wstawione są witraże, których kolorystyka różni się między sobą. Jest inna w oknach fasady zewnętrznej, a bardziej pastelowa, przejrzysta w drzwiach przejściowych między poszczególnymi pokojami.

Francesc Pujol określił prace Katalończyka następująco:_ W pracach Gaudíego zdumiewało to, że choć nikogo nie zachwycały, to jednak nikt nie ośmielił się powiedzieć tego wprost, ponieważ jego styl sam się broni. _

Francesc Pujol określił prace Katalończyka następująco:_ W pracach Gaudíego zdumiewało to, że choć nikogo nie zachwycały, to jednak nikt nie ośmielił się powiedzieć tego wprost, ponieważ jego styl sam się broni. _

Park Güell to duży ogród położony przy ulicy Olot, w północno-centralnej części Barcelony. Zaprojektowany przez Gaudiego na życzenie jego przyjaciela Eusebio Güella. Projekt w założeniu był osiedlem dla bogatej burżuazji mającym powstać na powierzchni 20 ha.

Prace nad Parkiem Güell trwały w latach 1900-1914. Projektu tego Gaudí nigdy nie ukończył. W 1922 zamieniono go w park miejski. W 1969 roku wpisano park na listę narodowych dóbr kultury, a od 1984 roku obiekt znajduje się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Casa Milá znajduje się na rogu ulic Passeig de Grácia i Provença, w środkowej części miasta.
Jest to najbardziej dojrzały i ostatni projekt "świecki" tego architekta. Casa Milá, jak pragnął sam Gaudí, miała być odpowiedzią na brak interesujących budynków w mieście. Ze względu na prezencję (budynek wygląda jak potężny skalny blok) barcelończycy przezwali go La Pedrera, co znaczy Kamieniołom.

Sagrada Família uważana jest za główne osiągnięcie jej projektanta. Ma status bazyliki, a nie katedry, jak czasem się uważa. W założeniu architekta sama konstrukcja budowli miała przypominać jeden, wielki organizm. Budowę kościoła rozpoczęto w 1882 roku.