Loara. Rzeka. Kraina zamków i pałaców

Dolina Loary nazywana jest Ogrodem Francji i kolebką języka francuskiego. Jest znana i podziwiana m.in. ze względu na architekturę takich miast, jak Chinon, Nantes czy Orlean. Słynie także ze wspaniałych krajobrazów i produkcji wina. Co więcej - to właśnie tam w przeszłości dokonywano wyboru władców nie tylko tego regionu, ale też Francji. Jednak największym skarbem historycznej tej krainy jest blisko 300 zamków oraz pałaców z doby oświecenia. Wiele z nich jest do dziś świetnie zachowanych.

Dolina Loary *nazywana jest Ogrodem Francji i kolebką języka francuskiego. Jest znana i podziwiana m.in. ze względu na architekturę takich miast jak *Chinon, Nantes czy Orlean. Słynie także ze wspaniałych krajobrazów i produkcji wina. Co więcej - to właśnie tam w przeszłości dokonywano wyboru władców nie tylko tego regionu, ale też Francji. Jednak największym skarbem historycznej tej krainy jest blisko 300 zamków oraz pałaców. Wiele z nich jest do dziś świetnie zachowanych. Usytuowane są wzdłuż Loary i jej dopływów na długości ok. 200 km. Rzeka płynie pośród zielonych równin i delikatnych pagórków, na których znajdziemy, oprócz wielowiekowych budowli, ogromne sady i winnice. Przedstawiamy kilka najciekawszych zabytków doliny Loary, aby pokazać, dlaczego warto się tam wybrać.

wg

Zamek w Chambord *jest największym ze wszystkich w dolinie *Loary. Stanowi jedno z największych dzieł architektury okresu renesansu. Położony jest nad rzeką Cosson, ok. 6 km od prawego brzegu Loary i 14 km na północny wschód od miejscowości Blois. Zamek na planie prostokąta i otoczony fosą został zbudowany w latach 1519 - 1559 na polecenie królów francuskich Franciszka I i Henryka II. Posiada 6 wielkich wież, 440 komnat i 800 rzeźbionych kapiteli. Pierwotny projekt posiadłości był autorstwa włoskiego architekta Domenico da Cortony, lecz w ciągu 40 lat budowy uległ on daleko idącym zmianom. Analizy wskazują również na wpływ Leonarda da Vinci, który zatrudniony był przez pewien czas na dworze Franciszka I Walezjusza w charakterze architekta, lecz zmarł w parę miesięcy po rozpoczęciu budowy.

Zamek w Angers jest jednym z najbardziej efektownych we Francji. Położony jest nad rzeką Maine. Od X w. był siedzibą książąt andegaweńskich, którzy wznieśli m.in. główną część budowli i kaplicę zamkową. Za czasów Ludwika IX zamek przebudowano na fortecę. Postawiono wówczas mur obronny o długości prawie kilometra. Jeden z późniejszych właścicieli, król Rene Andegaweński, kontynuował prace ulepszające. Na jego zlecenie zbudowano zameczek wejściowy na dziedzińcu oraz zatroszczono się o wygląd ogrodu. Sprowadzono w tym celu specjalnie z Prowansji *kwiaty i krzewy. W następnych wiekach *Angers był cytadelą, garnizonem i więzieniem. Do dzisiaj zachowały się m.in. mury obronne z wieżami, dwie średniowieczne bramy, północno-zachodnia brama miejska i południowa brama polna.

Zamek w Ussé to XVI-wieczna rezydencja położona w miejscowości Rigny-Ussé, na brzegu rzeki Indre. Pierwsza forteca w miejscu dzisiejszego zamku została wzniesiona w XI w. dla Saumura Guelduina, zwanego przez miejscowych "diabłem z Saumur". W kolejnych stuleciach następni właściciele rozbudowywali obiekt. Jednym z nich był w XV w. Antoine de Bueil, który mógł go powiększyć dzięki posagowi żony. Przecenił jednak swoje możliwości finansowe (tudzież swojej żony) i w 1485 r. sprzedał posiadłość Jacques'owi d'Espinay. Ze względu na znaczne koszty utrzymania zamek jeszcze kilkakrotnie zmieniał swoich właścicieli. Obecnie jest on własnością książąt de Blacas. Obiekt częściowo udostępniono turystom.

Zamek w Saumur został pierwotnie zbudowany w X w. przez Tybalda I Oszusta, władcę Blois, w celu ochrony przed atakami Normanów. W 1067 r. posiadłość uległa całkowitemu zniszczeniu, a jej odbudowa rozpoczęła się pod koniec XII w., za czasów ówczesnego króla Anglii, Henryka II. Na początku XIII w. kontrolę nad zamkiem przejął król Francji, Filip II August, który zamienił go w oficjalną posiadłość królewską. Następnie w 1621 r. rezydencja w Saumur przeszła w ręce armii francuskiej, która zamieniła ją w barak polowy. Za czasów Napoleona Bonaparte zamek był wykorzystywany jako więzienie stanowe. Na początku XX w. obiekt został objęty programem restauracyjnym. Obecnie znajduję się w nim Muzeum Wyścigów Konnych.

Zamek Chenonceau położony jest nad rzeką Cher, w samym sercu Turenii. Jego początki sięgają XIII w. Jest często nazywany _ zamkiem Dam _. Nazwa wzięła się od sześciu kobiet, właścicielek posiadłości, które stopniowo go rozbudowywały. W Polsce obiekt znany jest jako miejsce akcji powieści Zbigniewa Nienackiego _ Pan Samochodzik i Fantomas _. Przez lata zamek Chenonceau przechodził z rąk do rąk, a każdy kolejny właściciel wnosił w jego architekturę coś nowego. Na przylegającym do rezydencji terenie powstał wspaniały ogród z parkowym labiryntem oraz most łączący oba brzegi Cher. Szczególny rozkwit zamek zawdzięcza Katarzynie Medycejskiej, która organizowała w nim liczne bale i huczne zabawy. Obecnie rezydencja jest własnością potomków Henri Meniera. Pomimo tego, że zamek Chenonceau stanowi dziś własność prywatną, jest udostępniany zwiedzającym. Szacuje się, że każdego roku odwiedza go ok. miliona turystów.

Zamek w Villandry położony jest w miejscu, gdzie dawniej stała zniszczona w XIV w. starożytna forteca. Nowy obiekt zaczęto budować w pierwszej połowie XV w. przez króla Francji Franciszka I, ale od czasu wybudowania do XVII w. był we władaniu rodziny Le Breton. Następnie wielokrotnie zmieniał właściciela, aż w 1903 r. został zakupiony przez doktora Joachima Carvallo, który wydał fortunę na dzieła sztuki oraz inne elementy dekoracyjne. Do dziś widać efekty jego starań. Należy do nich m.in. przepiękny, majestatyczny ogród w stylu renesansowym. Od 1934 roku Château de Villandry posiada status monumentu historycznego i jest objęty ochroną Francuskiego Ministerstwa Kultury. Mimo że zamek w Villandry nadal pozostaje własnością rodziny Carvallo, turyści mogą go zwiedzać.

wg