Portugalia - atrakcje, których nie możesz ominąć

Portugalia posiada blisko osiemset zamków, pałaców, fortec, klasztorów i innych zabytków, które zasługują na uwagę. Siedem z nich dzierży zaszczytny tytuł "cudów Portugalii". Poznajcie te miejsca.

Pierwsze umocnienia w tym miejscu wybudowali jeszcze Rzymianie, jednak rozbudowę zamku Castelo de Óbidos przeprowadzili Maurowie oraz Portugalczycy, którzy wielokrotnie prowadzili tu między sobą walki. Od 1210 roku ten średniowieczny zamek stanowił tradycyjny prezent ślubny portugalskich królów dla ich żon, co przekładało się na obecność pary królewskiej w tym miejscu oraz rozkwit całego miasteczka.

Obecnie w zamku znajduje się hotel historyczny Pousada Castelo Óbidos, z pokojami nazwanymi imionami królów i królowych, którzy tu niegdyś mieszkali. Na placu przed zamkiem odbywają się imprezy, takie jak Międzynarodowy Festiwal Czekolady, średniowieczny jarmark Mercado Medieval z turniejami rycerskimi, tawernami i postaciami z epoki czy bożonarodzeniowe miasteczko Óbidos Vila Natal. Warto przespacerować się wąskimi uliczkami miasteczka oraz wzdłuż murów obronnych Óbidos, by zobaczyć piękny widok na okolicę.

Położone ok. 57 km drogi od Porto, Guimaraes było pierwszą stolicą Portugalii i kolebką tego kraju. Przypomina o tym dumny napis "Tutaj narodziła się Portugalia", umieszczony na fragmencie murów obronnych na placu Largo do Toural. Nad miastem góruje imponujący, średniowieczny zamek Castelo de Guimaraes, wybudowany w X wieku na rozkaz hrabiny Mumadona Dias. Twierdza miała bronić klasztor oraz okolicznych mieszkańców przed atakami Wikingów z północy oraz Maurów przybywających z południa. Podobno w zamku urodził się Afonso Henriques, lennik władający hrabstwem Portucalense, późniejszy pierwszy król Portugalii, zwany Alfonsem I Zdobywcą. Tutaj też rozgrywały się heroiczne bitwy w obronie nowopowstałego królestwa Portugalii. Pomnik Dom Afonso Henriques stoi poniżej wzgórza, na którym wznosi się zamek, tuż obok pałacu Paço Dos Duques De Bragança. Na uwagę zasługuje również stare miasto, wpisane na listę UNESCO.

Ufundowany przez króla Manuela I klasztor w Lizbonie to doskonały przykład portugalskiego stylu manuelińskiego, który charakteryzują finezyjne zdobienia o motywach orientalnych i morskich (m.in. liny okrętowe, koralowce). Wielkość klasztoru oraz bogactwo zdobień ukazują ówczesną potęgę Portugalii, która wzbogaciła się na zyskownym handlu produktami z Afryki i Orientu. Wnętrze kryje grobowce rodziny królewskiej oraz trzech ważnych postaci: podróżnika Vasco da Gamy, który odkrył nowy szlak morski do Indii, poety Luisa de Camoes - autora poematu "Luzjada", opisującego tę wyprawę, oraz grobowiec modernistycznego pisarza Fernando Pessoa. Z klasztorem wiąże się również kilka ciekawostek. Budowla przetrwała silne trzęsienie ziemi z 1755 r., które zniszczyło większość budynków stolicy. Tutaj powstał przepis na słynną, lizbońską babeczkę _ pastel de Belem _, której oryginalną recepturę zna jedynie kilku pracowników pobliskiej cukierni. Tutaj również podpisano Traktat Lizboński reformujący Unię Europejską.

W pobliżu miejscowości Batalha rozegrała się zwycięska, ważna dla niepodległości Portugalii bitwa pod Aljubarrota. Portugalski król Joao I pokonał przeważającą liczebnie armię króla Kastylii, który rościł sobie pretensje do tronu Portugalii. W podzięce za skuteczną pomoc Maryi Panny, król Joao I ufundował w Batalha klasztor na jej cześć - Klasztor Matki Boskiej Zwycięskiej. Budowa tej gotyckiej, misternie zdobionej świątyni, z elementami typowego dla Portugalii stylu manuelińskiego, trwała prawie 200 lat. W środku znajdują się grobowce fundatora - króla Joao I, jego żony oraz dzieci, w tym Henryka Żeglarza, który zapoczątkował epokę portugalskich wypraw morskich i wielkich odkryć geograficznych.

Cysterskie opactwo Mosteiro de Alcobaça zostało ufundowane przez króla Dom Afonso Henriquesa w podzięce za zwycięstwo nad Maurami w bitwie pod Santarém. Klasztor szczyci się największym, gotyckim kościołem w Portugalii, w którym znajdują się groby kilku członków rodziny królewskiej, w tym tragicznych kochanków: hiszpańskiej dwórki Ines de Castro i portugalskiego księcia Pedro I, późniejszego króla Portugalii. Ich białe, misternie rzeźbione grobowce, na życzenie Pedro I, ustawiono w przeciwnych skrzydłach kościoła, tak by przy zmartwychwstaniu mogli od razu spojrzeć sobie w oczy. Warto przejść się po tutejszych krużgankach, zajrzeć do kapitularza, kuchni oraz pozostałych pomieszczeń klasztoru, a z łatwością przeniesiemy się myślami w odległe czasy.

Stojąca na nadbrzeżu, dawna wieża strażnicza Torre de Belem to jeden z ważnych symboli Lizbony. Niegdyś broniła portu i miasta przed piratami, a obecnie stanowi świetny punkt widokowy. Z tarasu na szczycie wieży rozciąga się piękny widok na dzielnicę Belem oraz Ocean Atlantycki. Żeglarze wyruszali stąd przed wiekami w kierunku nieznanych lądów.

Już z daleka widać na wzgórzu kolorowy pałac Palacio Nacional da Pena, będący doskonałym przykładem XIX-wiecznego romantyzmu w Portugalii. Jego obecny kształt zawdzięczamy królowi Ferdynandowi II Koburg, który przebudował zniszczony manueliński klasztor na rezydencję oraz dobudował drugie skrzydło. Od 1911 roku pałac funkcjonuje jako muzeum. Można tu zobaczyć w pełni wyposażone, królewskie apartamenty. Z tarasu na najwyższym piętrze pałacu rozpościera się daleki widok na okolicę. Wokół pałacu rozciąga się niezwykle urokliwy Parque da Pena z egzotycznymi, pochodzącymi z czterech stron świata,roślinami i drzewami, krętymi ścieżkami oraz interesującymi budyneczkami. Na uwagę zasługuje zwłaszcza drewniany domek Chalet da Condessa d’Edla, wybudowany przez Ferdynanda II dla swojej drugiej żony. Palácio Nacional da Pena, wraz z innymi zamkami, pałacami i ogrodami stanowi część krajobrazu kulturowego Sintry, wpisanego na listę UNESCO.
Źródło: Visit Portugal