Jean de la Valette buduje stolicę

Po tym, jak w 1530 roku Malta trafiła jako lenno w ręce zakonu joannitów, wydalonego z Rodos, przybyli rycerze wybrali za siedzibę miasto Birgu (znane też jako Vittoriosa), położone na półwyspie między zatokami Kalkara i Dockyard. Jean de la Valette, czterdziesty dziewiąty wielki mistrz zakonu, po objęciu władzy w 1557 roku, podjął decyzję o budowie miasta na Sciberras. Jednak dopiero po wielkim oblężeniu Malty przez 40-tysięczną armię Imperium Osmańskiego w 1565 roku, zakończonym zwycięstwem joannitów, w 1566 roku rozpoczęło się wznoszenie umocnień wokół całego półwyspu i budowa miasta. Strategiczne położenie umożliwiało obronę ostatniego przyczółka chrześcijaństwa. Projekt urbanistyczny - na prośbę papieża Piusa V - wykonał uznany inżynier fortyfikacji, uczeń Michała Anioła, Francesco Laparelli. Jednocześnie Valletta została pomyślana jako dzieło sztuki architektonicznej. Wysokimi na 50 metrów murami otoczono sieć przecinających się pod kątem prostym ulic, z systemem kanalizacji i dostępem
do wody. 18 marca 1571 roku zaczęła pełnić funkcję stolicy, które to zaszczytne miano odebrała Mdinie.