Architektura

Najwspanialsza architektura bułgarska pochodzi z czasów odrodzenia narodowego. Omówimy tu przede wszystkim domy bułgarskie pochodzące właśnie z tego okresu (XVIII–XIX w.). Mimo iż opinie historyków są różne, najczęstszy pogląd głosi, że od czasu powstania państwa słowiańsko-bułgarskiego Bułgarzy przejęli od Słowian tradycję budownictwa drewnianego i zdobienia swych domów rzeźbieniami, przedstawiającymi niewielkie koła, spirale, gwiazdy, linie faliste itp.

Średniowieczne domy bułgarskie były tak zdobione i miały charakterystyczne, wielokolorowe posadzki. Za panowania osmańskiego tradycje zdobnictwa zachowały się, choć dzieła sztuki, jak np. ceramikę i rzeźbienia drewniane, ukrywano w podziemnych kościółkach.

W 2. poł. XVIII w. bułgarscy malarze i budowniczowie byli dojrzałymi artystami, którzy umiejętnie rozwijali tradycyjne, zachowane wzory w nowym duchu epoki. Dzięki korzystniejszym warunkom politycznym, ekonomicznym i kulturalnym w XVIII i XIX w. budynki wówczas wznoszone charakteryzują się bogatym wzornictwem i wystrojem, tak na zewnątrz, jak we wnętrzach. Pod koniec panowania tureckiego, pod wpływem Zachodu, przyjęło się wznoszenie wystawnych siedzib, świadczących o statusie właściciela. Wnętrza reprezentacyjnych pomieszczeń zdobiono rzeźbionymi boazeriami, z malowidłami i dekoracjami. Łuki bram o oryginalnych kształtach, wsparte na kolumnach, także zdobiono malowidłami.

_ Źródło: Bezdroża _