Dłużew. W poszukiwaniu inspiracji

Kto mógłby przypuszczać, patrząc na dwór w Dłużewie, że ma on zaledwie nieco ponad sto lat. Początkowo Stanisław Dłużewski pragnął wznieść tu drewniany dom w modnym stylu zakopiańskim.

W 1899 roku były nawet gotowe projekty budowy sporządzone przez Stanisława Witkiewicza, ale do realizacji nie doszło, bowiem zgromadzony budulec spłonął. Z rozpoczęciem budowy czekano dwa lata. W końcu stanęła nowa siedziba, ale jakże odmienna od pierwotnie planowanej. W latach 1901–1902 zbudowano parterowy dwór z kolumnowym portykiem od frontu i piętrowym alkierzem od ogrodu. Projektantem tej utrzymanej w duchu klasycyzmu budowli był Jan Heurich młodszy.Dłużewscy byli właścicielami dworu do czasów reformy rolnej. Mimo że pozbawiono ich majątku, a rodzinne gniazdo przeznaczono na szkołę, nie porzucili rodzinnych stron. Potomkowie Stanisława Dłużewskiego wspierają, podobnie jak on, tutejszą społeczność. A dwór? W 1978 roku został przekazany Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Co prawda zachowano jego szlachetny wygląd, ale wnętrza przystosowano do nowych potrzeb.

Nocleg

Dwór w Dłużewie jest potwierdzeniem teorii, że o charakterze miejsca decydują ludzie. Zewnętrzna szata dworu kusi. Oświetlone słońcem białe ściany i czerwony dach pięknie wyglądają na tle zieleni drzew – idealny temat na pejzaż. Po przekroczeniu progu można poczuć się jednak rozczarowanym. Z obrazu dworu, jaki przywołuje nam nasza wyobraźnia, nie ma tu nic. Patrząc na hol oraz na znajdujące się za nim jadalnię i salę konferencyjną, ma się chęć uciec. Trochę pusto, trochę przaśnie - proste meble, nieciekawe oświetlenie i białe ściany. Intrygują jedynie obrazy - dzieła najlepszych polskich malarzy i grafików. Ci, którzy tu byli, wracają. Nie dla pięknych wnętrz, bo ich tu nie ma. Nie dla luksusowych pokoi, bo te akurat gwarantują jedynie minimum wygód. Ale dla atmosfery. Dla serdeczności, z jaką witani są tu goście, dla ciepła, jakie tu znajdują, no i dla prawdziwego domowego jedzenia. A nocleg? No cóż. Pokoje ulokowane na piętrze są bardzo podobne do siebie. Różnią się jedynie liczbą sosnowych łóżek. Te
bardziej „ekskluzywne“ to jedynki i dwójki, gdzie każdy ma swoją szafkę nocną z lampką i szafę na ubrania (też sosnowe), a ściany zdobią grafiki. Nic więcej nie da się tu wstawić. Ale nie chodzi tu przecież o komfortowy wypoczynek, lecz o pracę – w końcu to dom plenerowy ASP.
Polecane dania:
kuchnia domowa, staropolska, wegetariańska, dania przygotowywane na życzenie gości.

Okolica:
Mazowiecki Park Krajobrazowy – dochodzący do granic Warszawy park jest pozostałością Puszczy Osieckiej. Prowadzą tędy liczne ścieżki dydaktyczne i szlaki rowerowe, na których trasie znajdują się takie niezwykłe miejsca, jak „Czarci Dół”, będący zbiorowiskiem głazów, pozostałych po cmentarzysku grobów kloszowych czy bagno Całowanie będące ważną ostoją ptaków. Mińsk Mazowiecki – warto tu przyjechać, by zobaczyć najwyższe drzewo na Mazowszu – białodrzew wysokości 42 m oraz najstarszą na Mazowszu sosnę, mającą ponad 340 lat. Otwock – położona wśród lasów miejscowość sanatoryjno--uzdrowiskowa jest skarbnicą architektury z przełomu XIX i XX wieku. W willi przy ul. Sułkowskiego był w 1948 roku więziony Wladysław Gomułka, a na początku stanu wojennego internowany Lech Wałęsa. Siennica – barokowy zespół dawnego kościoła Reformatów, zbudowany w latach 1751–1761 wg projektu Antonia Solariego. Świder – uchodząca do Wisły rzeczka jest jedną z najbardziej urokliwych na Mazowszu. Płynąca meandrami, tworząca piaszczyste
łachy, nie jest może wyzwaniem dla wytrawnych kajakarzy, ale zapewnia miły relaks. Spływ można zacząć w Sufczynie niedaleko Dłużewa. Łagodne, zielone brzegi rzeki są też idealnym miejscem na letnie pikniki. Mimo iż rzeczka jest płytka, kąpiel może być niebezpieczna, bo miejscami nurt jest dość rwący.

Dom Plenerowy Akademii Sztuk Pięknych
Dłużew, 05-332 Siennica
(25) 799 25 83

Dojazd samochodem: *Z Warszawy wyjazd drogąkrajową nr 17, w kierunku Lublina. Za Kołbielą skręt w lewo na Sufczyn.Po ok. 10 km jest się w Dłużewie.
*Dojazd pociągiem: Pociągiem do Mińska Mazowieckiego i stąd przez Siennicę do Dłużewa.

Seria: Miejsca niezwykłe
Tytuł: Wypoczynek w dworkach i pałacach
Autor: Robert Pasieczny