Ulica Morcinka, a w tle wieże prudnikiego ratusza i kościoła p.w. Michała Archanioła

Prudnik leży na południu województwa opolskiego u podnóża Sudetów. Ślady pobytu człowieka na terenie Prudnika sięgają epoki paleolitu. Miejscowa ludność utrzymywała kontakty handlowe z Rzymem. Co do początków miasta, nazywanego początkowo Prądnik od nurtu wody, istnieją dwie wersje. Według legendy, założycielami drewnianego zamku z Wieżą Pogańską byli templariusze. Fakt ten miał mieć miejsce ok. 1000 r. choć skądinąd wiadomo, że zakon templariuszy powstał w 1118 r. Dokumenty historyczne wskazują jednak na marszałka czeskiego Woka z Rosenberga, który w latach 1255-1259 założył w tej okolicy kilka wsi, a w obronnym zakolu rzeki Prudnik - zamek gotycki, kontrolujący ruch na szlaku handlowym z Nysy do Opawy . Jego syn, Henryk około 1279 r. postarał się o lokację miasta na prawie niemieckim. Wówczas powstał szachownicowy układ ulic z ratuszem i tzw. blokiem śródrynkowym, otoczony owalnym układem murów obronnych. W roku 1331 pojawia się po raz pierwszy nazwa Prudnik, powstała prawdopodobnie wskutek
biurokratycznych czechizmów