Jarocin - stolica rockowego buntu

Jarocin

Jarocin to miasto powiatowe na Wysoczyźnie Kaliskiej. Rozcina go ruchliwa droga krajowa nr 11. Po jej południowej stronie leży zabytkowe centrum, po północnej – piękny park z pałacem Radolińskich, dawnych właścicieli miasta.

Miejscowość powstała na skrzyżowaniu dawnych szlaków handlowych z Wrocławia do Torunia i z Poznania do Kalisza. W XIII w. Jarocin był miastem książęcym. W 1257 r. książę Wielkopolski przekazał miasto Janowi Zarembie, a zapis na ten temat jest pierwszą historyczną wzmianką o Jarocinie. Właściciele miasta często się zmieniali, najdłużej byli nimi Radolińscy (1661–1945 r.). Po zniszczeniach wywołanych wojnami i epidemiami Jarocin spustoszył potężny pożar w 1773 r. Odbudowa trwała niemal 100 lat. W 2. połowie XIX w. miasto znalazło się na trasie dróg żelaznych ze Śląska na Pomorze. W 1887 r. zostało siedzibą powiatu. Z tego okresu pochodzi większość zabudowy starego Jarocina.

Śródmieście, dzisiaj pieczołowicie restaurowane, leży na niewielkim wzniesieniu. Centralną część rynku zajmuje piętrowy, późnobarokowy ratusz, z charakterystycznymi podcieniami na parterze, wybudowany w latach 1799–1804 i na początku XX w. przebudowany.

Pierzeje rynku zabudowane są kamienicami z XIX i początku XX w. W północno-wschodnim narożniku wznosi się kościół pw. św. Marcina z 1610 r., gruntownie przebudowany w dwa lata po pożarze miasta. W 1838 r. do zachodniej elewacji dobudowano wieżę zwieńczoną klasycystycznym hełmem w formie obelisku.

Na placu Kościelnym wznosi się kamienna XVIII-wieczna figura św. Wawrzyńca. Świątynia jest budowlą jednonawową z niewyodrębnionym, zamkniętym trójbocznie, prezbiterium. Do południowej ściany nawy przylega kaplica Matki Boskiej Bolesnej, zbudowana w 1677 r. jako kaplica grobowa Radolińskich. Przy północnej ścianie nawy znajduje się kaplica św. Stanisława Kostki z 1775 r. Wyposażenie wnętrz kościoła wykonane jest w stylu barokowym i klasycystycznym.

Po południowej stronie centrum znajduje się poewangelicki kościół św. Jerzego z połowy XIX w., w 1894 r. przebudowany w stylu neoromańskim. Wieżę kościoła zdobi charakterystyczny ażurowy hełm.

Po przeciwnej stronie drogi krajowej nr 11 znajduje się kompleks pałacowo-parkowy. Park krajobrazowy, obecnie Miejski Park, został zaprojektowany w 1845 r. przez dyrektora ogrodów królewskich Petera Josepha Lenné. Na powierzchni 30 ha rośnie wiele cennych okazów drzew. Na skraju parku wznoszą się dwie budowle – pałac Radolińskich oraz budynek zwany Skarbczykiem. Pałac wzniesiono dla Władysława Leszczyca-Rodolińskiego w latach 1847–1855, następnie przebudowywano pod koniec XIX i na początku XX w. Centralna część budynku, przypominająca masywną średniowieczną basztę, jest wyższa od reszty korpusu pałacu. Wewnątrz znajduje się reprezentacyjny hall i klatka schodowa. W zachodnim skrzydle pałacu znajdują się piękne pomieszczenie biblioteki, gdzie zachowała się oryginalna stolarka z neogotyckimi ornamentami. Dzisiaj w budynku mieści się filia warszawskiego Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, filia Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu oraz Miejska
Biblioteka Publiczna.

Skarbczyk to niewielki budynek ozdobiony wieżą z barokowym hełmem. Jest pozostałością po jarocińskim zamku. Do końca XVIII w. była to siedziba właścicieli, później zamieniona na archiwum. Od lat 60. XX w. znajduje się tutaj Muzeum Regionalne.

Muzeum Regionalne w Jarocinie
Jarocin, Rynek, ratusz
tel. 062 747 34 49.

Festiwal w Jarocinie - bunt przeciwko szarej rzeczywistości PRL

W latach 80. XX w. Jarocin na kilka dni w roku stawał się stolicą polskiego rocka. Tutaj na festiwalach, noszących nazwę Ogólnopolskich Przeglądów Muzyki Młodej Generacji, debiutowały wszystkie najbardziej znaczące w muzyce lat 80. i 90. polskie zespoły: TSA, Republika, Manaam.

Festiwal odbywał się od 1980 do 1994 r., nawet w 1982 r., pół roku po ogłoszeniu stanu wojennego. W 1994 r. po zamieszkach na ulicach Jarocina władze zawiesiły organizację imprezy. Na tradycji jarocińskich festiwali wyrósł Przystanek Woodstok, organizowany przez Jerzego Owsiaka, konferansjera festiwali jarocińskich przed 1994 r. Jarocińskie festiwale reaktywowano w 2000 r. pod nazwą „Jarocin Festiwal”.