Korea Południowa

www.msz.gov.pl

_ Stolica: Seul Waluta: won (KRW); 1 USD = ok. 920 KRW Język urzędowy: koreański _

WIZA I PRZEPISY WJAZDOWE
Polscy obywatele nie muszą mieć wiz przy wyjazdach do Republiki Korei na okres do 90 dni. Nie dotyczy to przyjazdów w celu podjęcia pracy lub gdy planowany czas pobytu przekracza 90 dni. W takich przypadkach należy uzyskać wizę w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym Republiki Korei. Przy wjeździe trzeba okazać ważny paszport oraz wypełnioną kartę przekroczenia granicy (dostępna na pokładzie samolotu lub na lotnisku). Urzęd­nik imigracyjny może zapytać o cel podróży, prosić o wskazanie źródeł finansowania (jeżeli nie wynika to z przedstawionych dokumentów) czy o okazanie biletu powrotnego. Nie jest wyma­gane posiadanie określonej kwoty pieniędzy na dzień pobytu. Osoby, które przebywają w Korei dłużej niż 90 dni, powinny zgłosić się do urzędu imigracyjnego. Po przedłożeniu stosownych dokumentów otrzymają kartę tożsamości cudzoziemca (Certificate of Alien Registration), która zawiera informację o miejscu pobytu na terytorium Republiki Korei (każdorazowe późniejsze zmiany muszą być
notyfikowane w urzędzie imigra­cyjnym i są uwzględniane w karcie). W przypadku wyjazdów turystycznych nie ma możliwości przedłużenia pobytu. Osoby, które chcą przedłużyć pobyt ponad 90 dni, muszą opuścić Republikę Korei, a następnie ponownie wjechać na 90 dni lub aplikować za granicą o wizę długoterminową.

PRZEPISY CELNE
Niedozwolone jest wwożenie na terytorium Republiki Korei produktów rolnych i spożywczych. Co się tyczy wwożenia środków płatniczych – należy zadeklarować kwoty przekraczające 10 tys. USD. Bez zadeklarowania można wywieźć z Korei do 10 tys. USD. W przypadku wyższych sum (o ile nie były zadeklarowane przy wjeździe) należy przedstawić urzęd­nikowi imigracyjnemu poświadczenie z Bank of Korea, że zostały tam legalnie zadeklarowane. Zwrot podatku VAT jest możliwy po spełnieniu następujących warunków: towar został zakupiony w wyznaczonych punktach sprzedaży, sprze­dawca wystawił poświadczenie dokonania zakupu, wartość towaru przekracza 50 tys. KRW, zgłoszenie służbom celnym nastąpiło w terminie do 3 miesięcy od dnia zakupu. Po przedsta­wieniu organom celnym faktury oraz poświadczenia zakupu podatek VAT zwracany jest w gotówce (na lotnisku Incheon znajduje się specjalny punkt Global Refund) lub przekazywany jest konto podane w po­świadczeniu dokonania zakupu. Podatek VAT nie jest zwracany w przypadku zakupu broni,
lekarstw, dzieł sztuki oraz usług.

MELDUNEK
Turyści przebywający w Korei do 90 dni nie są objęci obowiązkiem meldunkowym.

UBEZPIECZENIE
Nie ma obowiązku wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego. Obowiązkowe są natomiast ubezpieczenia komunikacyjne.

SZCZEPIENIA I SŁUŻBA ZDROWIA
W Republice Korei nie ma zagrożenia chorobami tropikalnymi, nie są wymagane szcze­pienia. W związku ze stwierdzeniem (październik 2007 r.) przypadków ptasiej grypy warto unikać bezpośredniej styczności z ptactwem i innymi zwierzętami. Poziom opieki medycznej jest zadowalający, czasem mogą jedynie wystąpić problemy z porozumieniem się (tylko lekarze klinik międzynarodowych mówią po angielsku). Ceny zależą od rodzaju placówki i świad­czenia, ale generalnie są wysokie. W klinikach dla cudzoziemców koszt samej wizyty (bez zabiegów i leków) waha się od ok. 30 do 50 tys. KRW. Dobowy pobyt w szpitalu to wydatek od 100 USD w górę. W razie poważniejszych badań należy liczyć się z opłatą rzędu 500 tys. do 2 mln KRW. Wszystkie ośrodki medyczne akceptują karty kredytowe. Większość leków jest na receptę. W przypadku drobnych dolegliwości można kupić stosowne medykamenty po konsultacji z aptekarzem (ich koszt to 3–10 tys. KRW). Ceny leków podstawowych (np. proste antybiotyki) wyno­szą ok. 15–25 tys. KRW. Leki produkowane
przez międzyna­rodowe koncerny są dostępne. Miejscowe odpowiedniki mają zazwyczaj ulotki tylko w języku koreańskim, tak więc zapoznanie się ze składem leku, sposobem dawkowania czy przeciwwska­za­niami jest utrudnione. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nie­szczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Zgodnie z umową dwu­stronną między Polską a Republiką Korei kierowcy mogą przez rok od daty wjazdu posługiwać się międzynarodowym prawem jazdy. Osoby przybywające do Korei na dłużej niż rok powinny ubiegać się o wydanie koreańskiego prawa jazdy. Otrzymuje się je na podstawie poświadczonego w ambasadzie tłumaczenia polskiego dokumentu oraz karty tożsamości cudzoziemca (nie jest wymagane zdawanie dodatkowych pisemnych ani praktycz­nych egzaminów). Należy jednak liczyć się z koniecznością zdeponowania w urzędzie koreańskim polskiego prawa jazdy na czas posiadania koreańskiego. W przypadku drobnych wy­padków i kolizji drogowych praktykuje się rozliczanie szkód bez udziału towarzystwa ubezpieczeniowego; sprawa wymaga jedynie uzgodnienia między stronami. Wskazane jest wezwanie policji w celu uniknięcia nieporozumień. Litr benzyny (dostępna tylko bezołowiowa) kosztuje ok. 1720 KRW, oleju napędowego ok. 1500 KRW. Najtańsze jest paliwo gazowe (LPG) – 700–800 KRW. Sieć autostrad jest bardzo gęsto rozbudowana (koszt
przejazdu waha się od 1200 KRW do ok. 15 tys. KRW), jednak ze względu na znaczne natężenie ruchu należy liczyć się z powstawaniem wielokilometrowych korków, szczególnie w okresie świąt lub weekendów. Drogowskazy i informacje przy drogach są w większości dwujęzyczne (w językach koreańskim i angielskim).

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Praktycznie nie ma – poza terenami baz wojskowych – ograniczeń w poruszaniu się po kraju. Do rzadkości należą utrudniające ruch ćwiczenia obronne. Ograniczenia dotyczą podróżowania w tzw. Wspólnej Strefie Bezpieczeństwa (JSA) w pobliżu linii demarkacyjnej między Republiką Korei i KRL-D. Wjazd do tej strefy wymaga zezwolenia. Są tam natomiast organizowane wycieczki grupowe (przez upoważnione biura podróży – koszt ok. 50 tys. KRW). Korea ma bardzo dobrze rozwiniętą sieć połączeń kolejowych, auto­bu­sowych i lotniczych. Dużym udogodnieniem w podróżowaniu po kraju jest otwarta w 2003 r. sieć połączeń ekspresowych KTX (koreański odpowiednik francuskiego TGV), która łączy naj­więk­sze miasta Korei (Seul, Taejeon, Taegu i Pusan).

BEZPIECZEŃSTWO
Dla turysty zagrożenie przestępczością jest niewielkie. Przypadki rozbojów, oszustw lub kradzieży są rzad­kie. W Seulu i innych większych miastach są jednak dzielnice, w których warto zachować większą ostrożność. Należy przy tym pamiętać, że ewentualny kontakt z policją (liczne posterunki w miastach) jest utrudniony z przyczyn językowych.

ŚWIĘTA
Święta narodowe: 1 marca – rocznica powstania przeciwko okupacji japońskiej w 1919 r., 17 lipca – rocznica przyjęcia pierwszej demokratycznej konstytucji w 1948 r., 15 sierpnia – rocznica wyzwolenia spod okupacji japońskiej w 1945 r. oraz 3 października – rocznica założenia państwa koreańskiego przez legendarnego władcę Tanguna w 2333 r. p.n.e. Pozostałe dni wolne od pracy to: Nowy Rok (1 stycznia), Nowy Rok Księżycowy (święto ruchome), Dzień Dziecka (5 ma­ja), urodziny Buddy (święto ruchome), Czusok (święto ruchome), Boże Naro­dzenie (25 grudnia).

PRZYDATNE INFORMACJE:
• Przydatne numery telefonów: 119 – pogotowie ratunkowe, straż pożarna, 112 – policja, 1330 – informacja turystyczna, 120 – informacja w Seulu, 15885644 – biuro numerów.
• Urzędy otwarte są od poniedziałku do piątku od 9.00 do 18.00 (banki do 16.30), urzędy pocztowe od 9.00 do 16.00. Sklepy zaczynają pracę o 10.00 i kończą ok. 23.00. Większość produk­tów pierwszej potrzeby można zakupić w całodobowych sklepach sieci GS25, Seven Eleven, Family Mart.
• Nie ma bezpośredniego połączenia lotniczego z Polską. Najpopularniejsze loty do Polski prowadzą przez Frankfurt (Lufthansa, Korean Air, Asiana), Amsterdam (KLM), a także Paryż (Air France). Z uwagi na znaczny ruch pasażerski należy wcześniej rezerwować bilety. Międzynarodowy port lotniczy Incheon oddalony jest od stolicy o ok. 50 km. Do Seulu można dojechać autobusem (koszt. ok. 6000 KRW), autobusem Airport Limusine dowożącym pasażerów do większości hoteli Seulu (koszt ok. 12 tys. KRW) lub taksówką (ok. 40 tys. KRW). Są także połączenia autobusowe do miast satelickich Seulu oraz więk­szości miast Korei. We wrześniu 2007 r. Lufthansa uruchomiła także loty z Frankfurtu i Monachium do Pusan.
• W Seulu najbardziej dogodnym środkiem komunikacji jest metro, którego 8 linii pozwala dotrzeć do każdej części miasta oraz miast satelickich stolicy. Koszt przejazdu wynosi 900 KRW za pierwsze 12 km oraz dodatkowe 100 KRW za kolejne 6 km. W przypadku użycia magnetycznych kart na przejazdy miejskie (obowiązują również na autobusy) koszt ten jest nieznacznie niższy, możliwe jest również przesiadanie się do innych środ­kówi transportu bez konieczności każdorazowego ponoszenia odrębnej opłaty.
• Przy planowaniu wyjazdów należy pamiętać, że Republika Korei jest dla turysty krajem drogim. Ceny – szczególnie żywności, produktów przemysłowych wyższej klasy i towarów importowanych – są nieporównanie wyższe niż w Polsce i w większości krajów Azji (z wyjątkiem Japonii).
• Ceny hoteli są bardzo wysokie – 200–300 tys. KRW za dobę w warunkach luksusowych (odpowiednik europejskich hoteli 5-gwiazdkowych). Ok. 140 tys. KRW kosztuje doba w hotelu o średniej jakości usług (odpowiednik 3 gwiazdek). Najniższe ceny są w motelach lub hostelach (ok. 30–50 tys. KRW za dobę), jednak często oferowane tam warunki są dostosowane do miejscowych standardów (np. spanie na podłodze, bardzo małe pokoje).
• Ceny posiłków w restauracjach zależą od lokalu. W restauracji dobrego hotelu posiłek dla jednej osoby kosztuje 20–60 tys. KRW (bez alkoholu), natomiast w innych restauracjach jest to koszt ok. 10–30 tys. KRW. Cena posiłku w typowej restauracji serwującej dania koreańskie wynosi 4–10 tys. KRW. Po­wszechne są bary szybkiej obsługi (McDonald’s, Burger King), w których można zjeść za 2–6 tys. KRW.
• W Korei trzeba liczyć się z ograniczeniami w dostępie do produktów żywnościowych i potraw spoza tego kraju. Dotyczy to w szczególności mniejszych miast. Kuchnia koreańska ma wyraźną specyfikę (np. wiele potraw ostrych, o mocnym, zde­cy­do­wanym zapachu) i bywa niekiedy trudna do zaakcepto­wania, zwłaszcza przez dzieci. Należy o tym pamiętać, decy­dując się na wyjazd z opłaconymi świadczeniami na miejscu.
• Latem w Korei panują trudne warunki klimatyczne: wysoka temperatura (do 35 st. C) oraz duża wilgotność powietrza powodują znaczne zmęczenie i mogą przysparzać kłopotów osobom chorym na serce lub mającym problemy z układem oddechowym. Zimą natomiast napływ bardzo suchego powietrza kontynentalnego może powodować zagrożenie dla osób cierpiących na choroby układu krążenia. W ciągu całego roku częste są gwałtowne zmiany ciśnienia.
• W głównych miastach Korei (Seul, Pusan) występuje ogromne zanieczyszczenie powietrza, które wzrasta dodatkowo w okresie wiosny i wczesnego lata, gdy nad terytorium kraju nadciągają fale pustynnego pyłu niosącego toksyczne substancje znad przemysłowych obszarów ChRL (tzw. yellow dust – żółty pył).