Miejsce, w którym spotkasz się z rekinem

Jak zanurzyć się 600 metrów pod wodę, dotknąć i sprawdzić jej temperaturę, pozostając na suchym lądzie? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w gigantycznym akwarium na japońskiej wyspie Okinawa.

Poczynając od wejścia na czwartym piętrze zagłębiamy się powoli w dół oceanu, poprzez koralowe rafy, aż do czeluści oświetlonych tylko wątłym światełkiem fosforyzujących ryb i przedziwnych morskich stworzeń. Po drodze natkniemy się na olbrzymiego, dwumetrowego kraba, tysiące krążących i kłujących srebrem w oczy ławic makreli i śledzi, koniki morskie, które są lub nie są wodorostami i całe bajkowe królestwo podwodnych kolorów i niezwykłych kształtów. W połowie drogi jednak zatrzyma nas zapierający dech olbrzymi ekran.

To największa na świecie tafla akrylowa podtrzymująca napór wody o objętości trzech basenów olimpijskich! Jeśli dodamy, że musi też wytrzymać liczne i groźne trzęsienia ziemi w tym rejonie, to uzmysłowimy sobie jak fantastyczny wysiłek włożono w konstrukcję Churaumi – Pięknego Oceanu, drugiego co do wielkości akwarium na świecie.

Rekiny i płaszczki

W przyciemnionej sali z widokiem na olbrzymią szybę panuje cisza. Nawet dzieci zamilkły przytłoczone i zafascynowane głębią oceanu, który tutaj mogą obejrzeć w takim wymiarze.

Naturalne światło słoneczne tańczące po tafli wody i sięgające głębi sprawia, że czujemy się jak we wnętrzu oceanu. Akrylowa szyba o grubości 60 cm jest niezwykle przejrzysta. Za nią płyną lub raczej fruną spowolnionym rytmem płaszczki, morskie anioły, których rozpiętość skrzydeł-płetw dochodzi do 7 metrów, a waga do 2 300 kg. Uznawane są za jedne z najbardziej inteligentnych morskich stworzeń, a ich podmorski lot to poezja płynności.

Nad nimi bezszelestnie przesuwają się największe na świecie ryby: rekiny wielorybie. Te spektakularne giganty mogą mieć długość do 18 metrów a ich ciężar dochodzi do 13 ton. Choć ogromne, nieprowokowane nie stanowią zagrożenia dla człowieka. Żywią się krylem i planktonem oraz drobnymi rybami, potrzebują około 20 kg tego pokarmu dziennie. Niezwykła jest ich długość życia – średnia to 70 lat. Tylko trzy akwaria na świecie mają tych przedstawicieli morskiego świata, wymagają one bowiem przestrzeni i warunków identycznych z naturalnymi.

Dlatego przez 24 godziny na dobę pompowana jest morska woda z oceanu odległego o 350 metrów. Zarówno rekiny, jak i płaszczki należą do miejscowych gatunków. Wszystkie stworzenia znajdujące się w Churaumi możemy znaleźć w wodach otaczających Okinawę.

Również barwne rafy koralowe są na czwartym piętrze, od którego zaczyna się zwiedzanie. Okinawa jedna (największa) z setek wysp i wysepek tworzących archipelag Ryukyu o długości 1000 km. Ciepłe prądy morskie wykreowały wiele raf koralowych, które nie są oblężone jak większość tych miejsc na świecie, przez płetwonurków. To jedne z najbardziej bogatych i zróżnicowanych ekosystemów: samych rodzajów koralowca jest około 80. W akwarium Churaumi znajduje się 26 tysięcy morskich stworzeń, należących do 740 gatunków zamieszkujących te wody.

Codziennie, prócz zwiedzania (które z pewnością zajmie nam większość czasu) jest też pokaz akrobatycznych wyczynów tresowanych delfinów, fok a także... manaty. To olbrzymie i wydające się dość ociężałe stworzenie potrafi wykonywać fantastyczne skoki oraz wykazać się niezwykłą inteligencją. To jedyny taki show na świecie z jej udziałem i stanowczo warty polecenia.

Plaże i US Marines

Akwarium Churaumi mieści się na terenie powystawowym po EXPO 1975, niedaleko Emerald Beach, plaży wysypanej śnieżnobiałym piaskiem przywiezionym jednak z innych części wyspy. Wystarczy jednak oddalić się trochę i samemu znaleźć przepiękne piaszczyste laguny, lub dramatyczne wybrzeża z czarnej, chropowatej lawy, gdzie poczujemy się jak tuż po wybuchu wulkanu. Tam w skalnych basenach sami możemy łatwo odkryć falujące morskie ślimaki czy mocno niebieskie rozgwiazdy.

Do takich dzikich miejsc trzeba się jednak wybrać samochodem. Należy też uważać, by przez przypadek nie znaleźć się na terenie licznych amerykańskich baz wojskowych. Od bitwy o Okinawę w 1945 roku, wyspa ta znajdowała się pod administracją USA. Mimo że przeszła pod władzę Japonii w 1972 roku, do tej pory znajduje się tam znaczna liczba amerykańskiego personelu wojskowego i ich rodzin. 15 tysięcy US Marines to tylko część sił USA umieszczonych w tym rajskim zakątku. Możemy się więc domyśleć, że Okinawa jest silnie zamerykanizowana. Stworzyło to dość swoisty rodzaj turystyki wewnętrznej Japonii, bowiem wielu mieszkańców innych wysp tego kraju przyjeżdża na Okinawę by... poczuć się jak w USA.

Niepotrzebna jest wiza, a można zasmakować tłustych hamburgerów, zaopatrzyć się w sklepach z amerykańskimi towarami i wreszcie przyjrzeć się doborowym i niezwykle przystojnym marines każdego koloru skóry i oczu.

To ważny aspekt, bowiem Japonia jest krajem niezwykle homogenicznym i cudzoziemcy, z innych niż azjatyckie krajów, zawsze przyciągają wzrok tubylców. W akwarium Churaumi zwykle jest wiele amerykańskich rodzin i stąd prawie cały personel mówi po angielsku, co należy raczej do rzadkości w wielu innych atrakcjach. Co ciekawe, lokalny dialekt jest odmianą japońskiego, którą trudno zrozumieć mieszkańcom innych wysp. Stąd też może odczucie, że podróżują do innego kraju.

Jak wspomniałam, plaże Okinawy to niezwykle ciekawe miejsce dla płetwonurków. Na wielu wysepkach archipelagu Ryukyu są specjalne, przeznaczone do nurkowania obszary. Prócz pięknych raf koralowych można też "zwiedzać" wraki statków, jak na przykład USS Emmons, zatopiony w 1944 roku niedaleko wysepki Kouri-jima. Są to jednak miejsca dla doświadczonych płetwonurków, bowiem wody są pełne silnych prądów. Zainteresowanych odsyłam do strony: www.divejapan.com/okinawainf.htm.

Okinawa to jednak nie tylko świat morza. To także tropikalne lasy, jeziora, gorące źródła i niezwykła kultura, która stworzyła chyba najbardziej znany na świecie sport walki: karate. Porośnięta hibiskusami wyspa ma też największą na świecie liczbę mieszkańców, których wiek przekracza sto lat. Tajemnicę tej długowieczności mieszkańców Okinawy postaram się jednak przybliżyć w następnym artykule o tym niezwykłym miejscu.

Anna Sanders