St Kilda, Szkocja, Wielka Brytania
Z technicznego punktu widzenia St Kilda nie jest może najodleglejszym miejscem na Ziemi, ale ten północnoatlantycki archipelag, położony z dala od szkockiego wybrzeża, jest zapierającym dech w piersiach przykładem jak surowe i dzikie mogą być brytyjskie wyspy. Mieszkańcy wysp wytrzymali w tym oddaleniu i samotności, dzielonej tylko z maskonurami, do 1930r., kiedy to zostali ewakuowani z wysp. Obecnie zamieszkuje je jedynie personel wojskowy i pracownicy National Trust.
Wyspy zostały umieszczone na Liście Światowego Dziedzictwa Przyrody UNESCO i są jednym z niewielu miejsc na świecie, które łączą w sobie niepowtarzalną wartość przyrodniczą i kulturową. Są lęgowiskiem wielu ważnych gatunków ptaków wodnych, takich jak głuptaki, maskonury czy fulmary. Miejscowy strzyżyk i mysz polna to endemiczne podgatunki występujące tylko w tym rejonie. Dotarcie tam nie jest wcale takie proste – 40 mil łódką po wzburzonych wodach.