Perły architektury

Jedni podróżują, by poznać nieznane kultury. Inni, by bawić się do białego rana popijając regionalne alkohole. Ale jest też grupa turystów, która odwiedza nieznane zakątki dla ich architektury. Zobacz miasta, których architektura zapiera dech w piersiach

Bez wątpienia najciekawsze miasto Hiszpanii. Pełne życia, dynamiczne. Mieszkańcy ciężko pracują na swój dostatek, ale i wspaniale umieją z niego korzystać. Turysta jest bez szans, nie pozna wszystkich atrakcji. Te, które bezwzględnie musi „zaliczyć” to: bulwary Ramblas, kościół Sagrada Familia i kamienice projektowane przez Antonio Gaudiego, zaułki Poble Espanyol (czyli „hiszpańskiej wioski”), oraz koniecznie odwiedzić wieczorem jeden z niezliczonych barów lub klubów.

Od 21 kwietnia 1960 roku jest stolicą Brazylii. Położona jest na wysokości ok. 1000 m n.p.m. Miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jeszcze w 1955 roku obszar, który dziś zajmuje stolica przypominał pustynię, zupełnie bez ludzi, tylko kilka zwierząt i roślin. Dziś jest to wspaniałe miasto, które dzięki dwóm ludziom nabrało zupełnie nowego kształtu. Urbanista Lucio Costa i architekt Oscar Niemeyer nadali zupełnie innowacyjny i symetryczny kształt stolicy.

Dubaj to miejsce, gdzie historia i tradycja arabska spotykają się z zachodnim stylem życia. W jednym z najbogatszych zakątków naszego globu czynione jest wszystko, aby spełnić życzenia najbardziej wymagających turystów. Luksusowe hotele, wielkie centra handlowe pełne markowych towarów, ekstrawaganckie budowle. Dubaj to królestwo wszystkiego co największe i najdroższe. W Emiratach Arabskich architekci mają realizować najbardziej szalone fantazje. Do tego nie muszą zabiegać o tysiące pozwoleń. Budynki stawia się tam, gdzie życzy sobie tego szejk i tak, jak sobie zażyczy. Dubaj, który był kiedyś małą, pustynną wioską nad brzegiem morza stał się architektonicznym rajem na ziemi. Najwyższym budnikiem Dubaju jest, otwarty 4 bm., Burj Dubai. Wieża ma 828 metrów wysokości.

Stolica Grecji jest obowiązkowym punktem turystycznym. Niestety dla większości staje się rozczarowaniem. Korki, tłok, brudne powietrze, chaos architektoniczny nie sprzyjają kontemplacji. Na zakurzonych podwórkach nawet w środku miasta nierzadko pasą się kozy – ateńczycy mówią o swoim mieście, że to przerośnięta wioska. W zasadzie zwiedzanie Aten sprowadza się do Akropolu i okolic. Dlatego warto poświęcić maksimum czasu na obcowanie z Partenonem, Erechtejonem, Propylejami, świątynią Nike – to nie tylko piękne budowle, ale świadkowie kolebki naszej europejskiej kultury. A w mieście wieczorem można jeszcze zajrzeć do Plaki, która zachowała jakimś cudem urok i atmosferę starej dzielnicy.

Florencja to skarbiec sztuki. Już w XIX wieku była uważana za najpiękniejsze miasto Włoch. Zachwyca zarówno architekturą, którą można podziwiać podczas spacerów jej urokliwymi uliczkami, jak wnętrzami obfitującymi w dzieła światowej sławy. Galeria Uffizi jest wypełniona obrazami mistrzów, Palazzo Vecchio, dawna siedziba Medyceuszy przypominająca nieco fortecę to jeden ze znaków rozpoznawczych miasta. W Galleria dell Accademia stoi Dawid, najbardziej znana rzeźba Michała Anioła.

Rzym co roku przyciąga miliony turystów, w tym tych polskich. Lubimy Włochów i ich kraj. Włoska stolica jest dosłownie naszpikowana zabytkami. Forum Romanum ze zrujnowanymi świątyniami z czasów rzymskich cesarzy. Harmonijne Koloseum, symbol Wiecznego Miasta. Bazylika i plac Św. Piotra w Watykanie wypełnione dziełami sztuki najwyższej klasy, wliczając Pietę Michała Anioła i tron papieski Berniniego. Rzym to też słynne place i fontanny. Najpiękniejszy plac to Piazza Navona, a najczęściej odwiedzana fontanna to Di Trevi. Rzym to wreszcie setki uliczek, w których łatwo się zagubić i dać oczarować innej stronie miasta – żywotnej, rozedrganej, pełnej kuchennych zapachów, plotek, flirtów. Współczesny Rzym wcale nie jest mniej ciekawy niż ten historyczny i klasyczny.

Zagłosuj na najładniejsze miasta Europy

(pw)

Boom ekonomiczny Chin najlepiej widać w Szanghaju. Drapacze chmur w dzielnicy Pudong na brzegu Jangcy najlepiej symbolizują błyskawicznie rosnące bogactwo miasta i mieszkańców. Natomiast nadrzeczny bulwar Bund ukazuje nieco zapomniane już oblicze miasta – przeszłość z czasów kolonialnych, kiedy Szanghaj był nazywany Paryżem Wschodu.

Obecna stolica Niemiec z łatwością może pochłonąć czas turysty na kilka dni. Centrum administracyjne skupia się wokół Bramy Brandenburskiej z pobliskim Reichstagiem i elegancką aleją Unter den Linden. Centrum biznesowe skupia się wokół Potsdamer Platz. Efektowne wieżowce Sony, Daimler, Deutsche Bank i innych koncernów tworzą nowoczesne city. Najszybsza winda Europy wwozi turystów na platformę widokową. Tradycyjne centrum handlowe mieści się przy Ku'damm, czyli ulicy Kurfürstendamm, która skupiała życie miejskie Berlina Zachodniego w czasie podziału miasta. Koniecznie trzeba odwiedzić Wyspę Muzeów, a szczególnie Muzeum Pergamonskie z oszałamiającymi pamiątkami po Sumerach, Babilończykach, Grekach. Pod dachem zrekonstruowano w całości babilońską drogę procesyjną ze słynną Bramą Isztar, oraz potężny Ołtarz Pergamoński.

"Wietrzne Miasto" jest trzecim, co do wielkości miastem w Stanach Zjednoczonych. Chicago jest największym skupiskiem Polonii (1,1 mln osób polskiego pochodzenia). Warto zobaczyć: Sears Tower (108 pięter i 442 m), pierwszy na świecie drapacz chmur - Home Insurance Building, The Harold Washington Library (jedna z największych na świecie bibliotek publicznych) oraz The Art Institute of Chicago. Najwyższy budynek Chicago ma 110 pięter i 443 metry wysokości, co daje mu tytuł najwyższego budynku w Stanach Zjednoczonych. W momencie ukończenia budowy – w 1973 roku był także najwyższym drapaczem chmur na świecie. Budynek obsługują błyskawiczne windy, które wwożą, co roku, na taras widokowy ponad 1,3 mln turystów.

Francja to najpopularniejszy kraj turystyczny na świecie. Niezależnie ile dni przeznaczy się na zwiedzanie Paryża – będzie za mało. Samo wyliczenie ciekawych miejsc miasta zajęłoby pewnie całkiem spory przewodnik. Turysta musi się ograniczać. Żelazne punkty programu to najczęściej katedra Notre-Dame, wieża Eiffla, muzeum Luwr, bulwary nad Sekwaną i Ogrody Luksemburskie, spacer po Polach Elizejskich (Champs Elysees) z widokiem na Łuk Triumfalny. Najważniejsze w Paryżu to nie dać ponieść się chęci zaliczenia wszystkiego. Naprawdę lepiej pospacerować troszkę spokojniej, zobaczyć mniej, ale za to dać sobie szansę poczuć oddech Paryża, nasycić się stylem. Przy dzisiejszej swobodzie podróżowania na pewno będzie jeszcze niejedna okazja by tu wrócić. I znów trochę się powłóczyć. Paryż zasługuje na szacunek.