Polska wyprawa w góry Afganistanu
Korytarz Wachański to obszar szczególny dla polskiego alpinizmu. Przez 18 lat był teatrem działań kilkudziesięciu polskich ekspedycji. Ich uczestnicy zdobyli kilkaset szczytów, z których większość była dziewicza. Wysokogórskie szlify zdobywali tu nasi najlepsi wspinacze, by wspomnieć tylko Jerzego Kukuczkę, Wojtka Kurtykę czy Wandę Rutkiewicz... Dziś rusza pierwsza od 32 lat polska wyprawa w góry Afganistanu.
Korytarz Wachański to obszar szczególny dla polskiego alpinizmu. Przez 18 lat był teatrem działań kilkudziesięciu polskich ekspedycji. Ich uczestnicy zdobyli kilkaset szczytów, z których większość była dziewicza. Wysokogórskie szlify zdobywali tu nasi najlepsi wspinacze, by wspomnieć tylko Jerzego Kukuczkę, Wojtka Kurtykę czy Wandę Rutkiewicz... Dziś rusza pierwsza od 32 lat polska wyprawa w góry Afganistanu.
Działalność wyprawy Afganistan 2010 będzie koncentrowała się na mało poznanych rejonach Kohe Ak Su/Małego Pamiru, Hindukuszu Lupsuk oraz Pamir-i Wakhan, leżących na wschodnich krańcach Korytarza Wachańskiego. Są to tereny zamieszkiwane przez kirgiskich nomadów, do których można się dostać tylko pieszo lub na zwierzęciu transportowym – koniu, wielbłądzie lub jaku. Wybitnie kontynentalny klimat doliny gwarantuje stabilną pogodę – śnieg pada tu kilka razy do roku, a opady są niewielkie. Większe zachmurzenie pojawia się jedynie w zimie.
Korytarz Wachański (Worek Wachański) to wąski skrawek lądu wciśnięty pomiędzy Tadżykistan i Pakistan. Powstał pod koniec XIX wieku w wyniku rywalizacji brytyjsko-rosyjskiej o wpływy w Azji Środkowej. W założeniu, razem z resztą terytorium Afganistanu, miał stanowić buforowy pas ziemi odgradzający od siebie posiadłości obu imperiów. W latach 60. i 70. skupiała się tutaj działalność alpinistów z wielu krajów świata, w tym także z Polski. Była to wówczas jedna z ostatnich białych plam na planecie – istniejące mapy kończyły się na północnych granicach Pakistanu i południowych granicach byłego ZSRR. Intensywną działalność eksploracyjną zakończyło wkroczenie wojsk komunistycznych do Afganistanu w 1979 roku. Obecnie następuje powolny powrót alpinistów do Korytarza Wachańskiego
Obszar działania wyprawy obfituje w ponad czterysta prawdopodobnie niezdobytych wierzchołków. Ich wysokość waha się od 5142 do 6094 metrów. Konkretne szczyty, na które będą wchodzić uczestnicy wyprawy, zostaną wybrane na miejscu w zależności od postępów eksploracji i warunków w ścianach, jednak na podstawie posiadanej dokumentacji fotograficznej wytypowano kilka najatrakcyjniejszych celów: posiadajacy cztery wierzchołki szczyt Kara Dżilga I, stanowiący jedyny sześciotysięczny masyw pasma Pamir-i Wakhan leżący w całości na terenie Afganistanu, Kalandar Zom stanowiący najwyższy szczyt grupy Hindukuszu Lupsuk, dolina Lupsuk, która przez przełęcz Irshad Uween (4980 m n.p.m.) prowadzi do pakistańskiej doliny Chapursan, czy masyw Kohe Ak Su stanowiący część łańcucha Pamiru i jest najbardziej wysuniętą na wschód grupą górską Afganistanu. Uczestnicy wyprawy są podzieleni na dwie grupy: samochodową, która wyrusza dzisiaj i samolotową, która dołączy do samochodowej 6 lipca.
Organizatorem wyprawy jest Bartłomiej Tofel, który w 2009 roku przebywał w Korytarzu Wachańskim, przeprowadzając przy okazji rekonesans fotograficzno-logistyczny pod kątem zorganizowania w te rejony wyprawy alpinistycznej.
Śledź relację z wyprawy na bieżąco w serwisie Navigeo.pl
Więcej informacji o wyprawie na stronie: www.afganistan2010.pl