Półwysep Helski tonie

Półwysep Helski ginie pod kołami turystów - alarmuje dziennik "Polska". Pomorski wicemarszałek Mieczysław Struk podkreśla, że największe zagrożenia ze strony człowieka to zbyt duża liczba samochodów w sezonie, zbytnia urbanizacja, zwłaszcza terenów między miejscowościami oraz niszczenie brzegów, w tym trzcinowisk, gdzie żerują i wpływają na tarło ryby.

Gazeta przypomina, że dwadzieścia lat temu u nasady półwyspu stał szlaban. Pomysł się jednak nie sprawdził, bo był korupcjogenny.

Ale przy dzisiejszych możliwościach elektronicznych, na przykład chipowaniu pojazdów, rozwiązanie jest banalnie proste, na autostradach znane od lat - zauważa profesor Krzysztof Skóra, szef Stacji Morskiej Uniwersytetu Gdańskiego w Helu.

Jak dodaje, mieszkańcy mogliby swobodnie przejeżdżać, a oprócz nich tyle aut wczasowiczów, ile jest miejsc parkingowych. Dawałoby to wczasowiczom gwarancję, że jeśli wjadą na mierzeję, na pewno zaparkują pojazd w legalnym miejscu.

Inny pomysł to opłata za wjazd. Pobierane od kierowców w lipcu i sierpniu pieniądze zostałyby przeznaczone na ratowanie przyrody. To rozwiązanie nie podoba się jednak mieszkańcom, którzy zarabiają na turystach.

Półwysep jest najmłodszym fragmentem wybrzeża w Polsce. Jeszcze 200 - 300 lat temu mierzeja była ciagiem wysp. Długość mierzei helskiej wynosi 34 km, a szerokość od 300 m u nasady do około 3 km na cyplu. W najwęższym miejscu szerokość wynosi 150 metrów. Półwysep ma 32,3 km. kw. powierzchni.

Mierzeja odchodzi od Pobrzeża Kaszubskiego, rozciągając się na południowy wschód od wysoczyzny o nazwie Kępa Swarzewska. Zaczyna się we Władysławowie i oddziela Zatokę Pucką oraz częściowo Zatokę Gdańską od Morza Bałtyckiego.

Więcej w dzienniku "Polska".