Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej i Pocieszenia w Radomyślu
Wieś w województwie podkarpackim, niedaleko wideł Sanu i Wisły. Istnieje od ponad 450 lat. W XV stuleciu miejscowi pasterze postawili na pobliskim wzgórzu Zjawienie kapliczkę z obrazem Matki Bożej, który wkrótce zasłynął cudami. Modły na wzgórzu przepełniały wiernych radosnymi myślami, stąd – według miejscowej tradycji – wzięła swoją nazwę osada.
Wieś w województwie podkarpackim, niedaleko wideł Sanu i Wisły. Istnieje od ponad 450 lat. W XV stuleciu miejscowi pasterze postawili na pobliskim wzgórzu Zjawienie kapliczkę z obrazem Matki Bożej, który wkrótce zasłynął cudami. Modły na wzgórzu przepełniały wiernych radosnymi myślami, stąd – według miejscowej tradycji – wzięła swoją nazwę osada.
Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej i Pocieszenia
Parafia w Radomyślu została erygowana w 1614 roku, a dziesięć lat później sprowadzono tu augustianów, aby zaopiekowali się m.in. miejscem kultu maryjnego na wzgórzu Zjawienie. Wkrótce księża wybudowali tam niewielką modrzewiową świątynię pod wezwaniem MB Bolesnej. W Radomyślu wznieśli zaś parafialny kościół św. Jakuba Apostoła. Budynek ten kilka razy płonął i był odbudowywany. Obecną, czwartą świątynię na tym samym miejscu, konsekrowaną pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, wzniesiono w latach 1828–1829. Natomiast modrzewiowy kościółek MB Bolesnej na Zjawieniu rozebrano w 1843 roku. Kilkanaście lat później zbudowano tam murowaną świątynię, którą w 1944 roku Niemcy wysadzili w powietrze. Z wybuchu ocalały nieliczne elementy wyposażenia, wśród nich obraz MB Bolesnej, który umieszczono w kolejnej, trzeciej świątyni wybudowanej na Zjawieniu w 1959 roku. Badania naukowców sugerują, że malowidło pochodzi z XV lub XVI wieku.
Matka Boża przedstawiona jest na nim z sercem przebitym mieczem. Ubrana jest w różową powłóczystą szatę i ciemnoniebieski płaszcz, otoczony złotą lamówką. W tle widać miejscowy krajobraz: wzgórze Zjawienie z kościołem i pobliski lasek. Obraz namalowano na dębowej desce o wymiarach 33 cm na 46 cm. U góry znajdują się łacińskie napisy: „Per Mariam habem vitam aeternam” (Przez Marię osiągamy życie wieczne) i „Ora pro nobis Sancta Dei Genitrix” (Módl się za nami Święta Boża Rodzicielko).
W kościele parafialnym św. Jana Chrzciciela w Radomyślu znajduje się jeszcze jeden cieszący się sławą wizerunek – MB Pocieszenia. Związany jest z kultem maryjnym propagowanym przez augustianów, którzy nawet założyli bractwo maryjne pod tym wezwaniem, przeżywające rozkwit w XVIII stuleciu. O tym malunku również niewiele wiadomo, powstał najprawdopodobniej w XVII stuleciu, być może w Bawarii. Przedstawia Marię ze św. Augustynem i jego matką Moniką. Maria trzyma w ręku szarfę z łacińskim napisem „Ego diligentes me delio” (Kocham miłującego mnie). Dziś, podobnie jak w przeszłości, pielgrzymi odwiedzają obydwa miejsca kultu, modlą się nie tylko przed obliczem MB Bolesnej na Zjawieniu, lecz szukają także pocieszenia w świątyni parafialnej.
W roku 1991 ordynariusz diecezji przemyskiej arcybiskup Ignacy Tokarczuk ukoronował Matkę Bożą ze Zjawienia papieskimi koronami, poświęconymi w Rzeszowie przez Jana Pawła II w czasie pielgrzymki do Polski w 1991 roku.
*Parafia św. Jana Chrzciciela *
ul. Mickiewicza 31
37-455 Radomyśl nad Sanem
015 845 43 35
Dojazd
Z Sandomierza na południowy wschód, drogą krajową nr 77, po około 9 km skręcamy we wsi Zaleszany w drogę lokalną i po 5 km docieramy na miejsce. Pociągiem do Sandomierza lub Stalowej Woli, dalej autobusem.
Uroczystości
ostatnia niedziela sierpnia – MB Pocieszenia
niedziela po 15 września – MB Bolesnej* *
Noclegi
Dom rekolekcyjny przy kościele parafialnym w Radomyślu,
015 845 43 69
Sanktuaria w pobliżu
Nisko, Sulisławice, Tarnobrzeg
Okolica
Sandomierz. Brama Opatowska – gotycka brama miejska wzniesiona w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego, jedna z najlepiej zachowanych w Polsce miejskich bram. Z wysokości 30 metrów roztacza się wspaniały widok na miasto i okolice; godziny zwiedzania od maja do września: 10–18.
Kamienice mieszczańskie przy rynku – wznoszone od XV wieku, z zachowanymi cennymi detalami architektonicznymi.
Kościół św. Ducha – zespół budynków z XIV wieku, wraz z dawnym szpitalem św. Ducha, w wieku XIX przebudowany; jedna z najstarszych siedzib instytucji dobroczynnych w Polsce. Kościół św. Józefa – wzniesiony razem z zespołem dawnego klasztoru reformatów w XVII wieku, wielokrotnie przebudowywany; do osobliwości należą zmumifikowane zwłoki w krypcie kościoła, spoczywające w oszklonej trumnie, są to szczątki zmarłej w roku 1698 sandomierskiej wojewodzianki Teresy Izabeli Morsztynówny, uważanej przez miejscową ludność za świętą.
Seria: Miejsca niezwykłe
Tytuł: Sanktuaria w Polsce
Autor: Adam Sochaczewski
