Trzebnica

Od XIII wieku centrum religijne Śląska. Znajduje się tu grób św. Jadwigi, opiekunki cierpiących i ubogich. Papież Jan Paweł II, wybrany na Stolicę Piotrową w jej święto, ogłosił tę czczoną zarówno przez Polaków, jak i Niemców postać orędowniczką pojednania i zrozumienia.

Św. Jadwiga, kanonizowana w 1267 roku, zaledwie 24 lata po śmierci, była żoną Henryka I Brodatego. W 1202 roku małżonkowie ufundowali wspólnie klasztor Cysterek, do którego Jadwiga wstąpiła jeszcze za życia męża. Kościół klasztorny to późnoromańska bazylika z kryptą pod prezbiterium. Przylega do niego od południa kaplica św. Jadwigi z lat 1269–1275 pierwsza budowla w Polsce o formach francuskiego gotyku. W 1789 roku do fasady dobudowano potężną wieżę, która pogrzebała romańskie portale – poza jednym, z płaskorzeźbą Dawida grającego na harfie Betsabe (1218–1230).

Przed późnobarokowym ołtarzem głównym ze sceną Wniebowzięcia NMP pędzla Christiana Bentuma (1748) znajduje się siedemnastowieczny podwójny nagrobek Henryka I Brodatego (zm. 1238) i wielkiego mistrza krzyżackiego Konrada von Feuchtwangen, który zmarł w 1296 roku bawiąc przejazdem w Trzebnicy. Rzeźby ołtarza głównego oraz potężne figury świętych Jadwigi i jej siostrzenicy Elżbiety Turyńskiej na granicy prezbiterium, a także ambona, są dziełem Franza Josepha Mangoldta. Jest on również twórcą półleżącej figury św. Jadwigi (około 1750 rok) z nagrobka. U stóp świętej kazała się pochować ostatnia Piastówna – księżna Karolina (zm. 1707), która w tym celu z protestantyzmu przeszła na katolicyzm. Na ścianach nawy głównej kościoła znajdują się obrazy ilustrujące pobożne życie św. Jadwigi, pochodzące z warsztatu Michaela Willmanna. Ten najwybitniejszy śląski malarz stworzył też niezwykle dramatyczny obraz Męczeństwa św. Bartłomieja obdzieranego ze skóry (ok. 1685), znajdujący się w jednym z ołtarzy bocznych.

Seria: Miasta dla ciekawych
Tytuł: Wrocław
Autor: Beata Lejman