Wielkopolski Park Narodowy

Można tu zobaczyć wszystkie charakterystyczne elementy krajobrazu polodowcowego – jeziora rynnowe, głazy narzutowe, kemy, czyli wzgórza morenowe i ozy, morenowe wały przypominające potężne nasypy kolejowe.

Szreniawa

Wieś na północnej granicy WPN należała do rodziny Bierbaumów, którzy w 1852 r. zbudowali tutaj pałac. Dzisiaj odremontowany budynek jest siedzibą istniejącego od 1964 r. Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego. Na 20 wystawach, eksponowanych w pałacu, w 13 pawilonach i w parku przypałacowym, znajdziemy narzędzia i maszyny ze wszystkich gałęzi rolnictwa, rzemiosła i przetwórstwa. Po wschodniej stronie muzeum, na wzgórzu, stoi wieża widokowa o wysokości 22 m, z dawną kaplicą grobową Bierbaumów na parterze. Neogotycki budynek zbudowany został w 1860 r. Kaplica pełni funkcję stacji edukacyjnej WPN. Obok wieży, z której rozciąga się piękny widok na park, znajduje się symboliczny grób rodziny Bierbaumów.

Stęszew

Miasto przy zachodniej granicy WPK. Prawa miejskie otrzymało w 1370 r. od Kazimierza Wielkiego. W okresie zaborów działały tu liczne polskie organizacje o charakterze gospodarczym, m.in. Bank Ludowy. W czasie Wiosny Ludów w 1848 r. powstańcy zdobyli miasto i ogłosili na krótko niepodległość Polski. Stęszew zachował w centrum średniowieczny układ z czasów lokacji. Wokół kwadratowego rynku wznoszą się niewielkie kamieniczki (w większości z 1. połowy XIX w.). Najstarszym budynkiem jest narożnikowy dom podcieniowy z 2. połowy XVIII w., gdzie mieści się Muzeum Regionalne, z ekspozycją etnograficzną i historyczną. Niedaleko wznosi się barokowy kościół pw. Świętej Trójcy o późnogotyckim rodowodzie. Nad rzeką Samicą znajduje się średniowieczne grodzisko, nazywane Pańską Górą. Wznosił się tu XIV-wieczny zamek, zniszczony w czasie potopu szwedzkiego i ostatecznie rozebrany w XIX w.

Seria: Miasta dla ciekawych Tytuł: Poznań Autor: Dariusz Jędrzejewski