Riwiera Syberyjska: Bajkał, Żandarm i Babuszka

[

]( \"http://bezdroza.pl\" )

Zatoka Piaszczysta ( Buchta Piesczanaja), nazywana „Riwierą Syberyjską”, cieszy się dużą popularnością wśród turystów. Panuje tu niepowtarzalny mikroklimat – to jedyne miejsce na Syberii Wschodniej, gdzie średnia roczna temperatura przekracza 0°C (+0, 4°C), a liczba słonecznych dni jest porównywalna z wybrzeżem północnego Krymu.

Zatoka słynie z tzw. kroczących sosen – drzew, którym wiatr i woda odsłoniły korzenie, niekiedy nawet do głębokości 1,5 m. Najstarsze takie drzewo upadło w końcu lat 80. – pod jego korzeniami mógł przejść człowiek z podniesionymi rękami! Znajduje się tu również stanowisko śpiewających piasków. Geolodzy mogą podziwiać okoliczne skały zbudowane z granitów rapakiwi.

Piaszczysta półokrągła plaża o długości 750 m ograniczona jest przez dwa stromo opadające do Bajkału skaliste przylądki (jedne z najpiękniejszych nad całym Bajkałem): Wielką Dzwonnicę, wznoszącą się 80 m nad poziomem jeziora, i Małą Dzwonnicę o wysokości 60 m. Mniej więcej w 1/3 długości plaży (licząc od południa) wznosi się urwista skała Żandarm, na której wybudowano dwie altany – roztacza się stąd piękna panorama na zatokę i Bajkał. Obszar Zatoki Piaszczanej na południe od skały Żandarm nazywany jest Zatoką Akademicką. Do Zatoki Piaszczystej od południa i północy przylegają dwie mniejsze: Zawernjaiha i Babuszka, obie z atrakcyjnymi i pięknymi piaszczystymi plażami.

Warto wejść na punkt widokowy zlokalizowany na grupie nagich skał, wznoszący się na wysokość ok. 700 m n.p.m., z którego roztacza się niezwykły widok na Bajkał i łuki trzech zatok. Grupa skał znajduje się ok. 1,5 km od brzegu jeziora. Od pomostu, przy którym cumują wodoloty, należy iść prosto, przechodząc przez teren turbazy, aby po ok. 1 km skręcić w prawo w ścieżkę wspinającą się do góry.

Na terenie Zatoki Akademickiej w 1916 r. odkryto ceramikę, strzały i inne przedmioty sprzed 3 tyś. lat. Badania były prowadzone do 1988 r. Wszystkie wydobyte przedmioty przeniesiono do Muzeum Narodowego w Irkucku.

_ Źródło: Bezdroża _