Trwa ładowanie...
d33sc0z
30-08-2006 10:58

Argentyna

Mimo kryzysu gospodarczego, który dotknął Argentynę w 2002 roku, kraj ten nieodparcie kusi turystów, oferując mnogość atrakcji. Można zdecydować się na zdobywanie andyjskich szczytów, wylegiwanie na nadatlantyckich plażach, przemierzanie surowej i wietrznej Patagonii lub bujnych lasów na północy

d33sc0z
d33sc0z

_ Stolica: Buenos Aires Waluta: peso argentyńskie (ARS), 1 peso = 100 centavo; 1 USD = 3,16 ARS (kurs z 10.04.2008) Język urzędowy: hiszpański _* Język urzędowy: hiszpański*

WIZA I PRZEPISY WJAZDOWE
Paszport powinien być ważny co najmniej 3 miesiące od daty planowanego wjazdu. Polaków nie obowiązują wizy, gdy udają się do Argentyny na okres do 90 dni w celach turystycznych lub biznesowych. Inne przypadki powin­ny być konsultowane w ambasadzie/konsulacie Argen­tyny. W razie przedłużenia pobytu ponad trzy miesiące trzeba zawcza­su uzyskać stosowną wizę w argentyńskim urzędzie migracyjnym. Przy przekraczaniu granicy wjeżdżający może być poproszony o okazanie biletu powrotnego oraz środków finansowych na pokrycie kosztów pobytu.

PRZEPISY CELNE
Restrykcje celne nie odbiegają od po­wszech­nie przyjętych standardów. Nie wolno wwozić żywności, nasion, jedzenia dla zwierząt itp. Bezcłowo można wwieźć bagaż osobisty o wartości do 300 USD oraz dodatkowo nowe rzeczy o wartości do 300 USD nabyte w argentyńskiej strefie wolno­cłowej. Przy wyjeździe na lotnisku można odzyskać po­da­tek VAT (IVA) od większości zakupionych na terenie Argen­tyny towarów o wartości ponad 70 ARS (mini­malna kwota na jednym rachunku) w sklepach włączonych do systemu Global Refund.

d33sc0z

PRZEPISY PRAWNE
Przypadki naruszania i łamania prawa argentyńskiego mogą być karane grzywną lub pozbawieniem wolności. Szczególnie surowe kary więzienia są wymierzane za przestępstwa związane z handlem narkotykami i ich przemytem. Argentyna leży obecnie na jednym z głównych szlaków przemytu narkotyków do Europy. Należy bezwzględnie wystrzegać się przyjmo­wania przesyłek lub toreb od obcych osób.

MELDUNEK
Nie ma obowiązku meldunkowego.

UBEZPIECZENIE
ie ma obowiązku posiadania ubezpieczeń osobowych i komunikacyjnych, lecz ze względu na wysokie koszty ewentualnego leczenia są one zalecane. Polisy polskich towa­rzystw ubezpieczeniowych są uznawane, o ile ich waż­ność obej­mu­je terytorium Argentyny, a firma ubezpieczeniowa ma odpo­wiednie umowy z miejscowymi towarzystwami lub z przed­sta­wicielstwami innych firm zagranicznych działających w tym kraju.

SZCZEPIENIA I SŁUŻBA ZDROWIA
Nie są wymagane żadne zaświadczenia o szczepieniach. Nie występują zagrożenia sani­tarno­-epidemiologiczne (niemniej zaleca się zasięgnięcie przed wyjazdem informacji w stacji epidemiologicznej). Opieka medyczna jest ogólnie dostępna, średni koszt wizyty prywatnej wynosi ok. 40 USD.

d33sc0z

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Nie ma formalnego wy­mogu posiadania międzynarodowego prawa jazdy, lecz jest to wskazane.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Po Argentynie można się poru­szać bez ograniczeń. Z uwagi na duże odległości preferowana jest komunikacja lotnicza. Rozwinięta jest sieć połączeń auto­buso­wych oraz w mniejszym stopniu kolejowych. Można skorzystać z usług rent-a-car; popularną formą jest wynajęcie samochodu z kierowcą (remis) lub miejskich taksówek. Ze wzglę­dów bezpie­czeństwa zaleca się korzystanie z licencjo­nowanych korporacji radio-taxi lub z usług remis. Należy unikać przypadkowych okazji, nie wolno też ulegać namowom osób, które podają się za kierowców na lotniskach lub w terminalach autobusowych.

BEZPIECZEŃSTWO
Kradzieże, włamania, również z użyciem broni, zdarzają się często. Zaleca się zachowanie ostrożności i czujności. Najlepiej wystrzegać się ostentacyjnych oznak za­możności. Nie należy zapuszczać się w ubogie dzielnice, szcze­gólnie wieczorem lub w nocy. Bilety, dokumenty, więk­sze sumy pieniędzy lub cenne przedmioty winno się przecho­wywać w sejfie hotelowym, a przy sobie nosić jedynie nie­zbędne kwoty. Warto zaopatrzyć się w kopię dokumentu tożsa­mości (paszport), oryginał zaś przechowywać w bezpiecznym miejscu.

d33sc0z

RELIGIA I OBYCZAJE
Oficjalną religią Argentyny jest kato­licyzm (90% mieszkańców), jednakże panuje tu całkowita wol­ność wyzna­nia. Inne religie to m.in. protestantyzm, judaizm, islam, prawosławie.

ŚWIĘTA
Dni wolne od pracy to: 1 stycznia – Nowy Rok; marzec–kwiecień* – Wielkanoc; 2 kwietnia* – Święto Kom­batanta oraz poległych w walce o Malwiny (Falklandy); 1 maja – Święto Pracy; 25 maja – rocznica powstania pierwszego Rządu Narodowego; 20 czerwca – Święto Flagi Narodowej; 9 lipca – Święto Niepodległości; 17 sierpnia** – rocznica śmierci gen. José de San Martína; 12 października – Święto Rasy (święto odkrycia Ameryki); 8 grudnia – Święto Niepokalanego Poczęcia NMP; 25 grudnia – Boże Narodzenie.

(* Święto ruchome;
* Jeśli wypada we wtorek lub środę, przenosi się je na poprzedzający poniedziałek, a jeśli wypada w czwartek lub piątek, obchodzone jest w kolejny poniedziałek.
*
* Święto jest obchodzone w trzeci poniedziałek właściwego miesiąca.)

d33sc0z

PRZYDATNE INFORMACJE:
• Oficjalnym językiem Republiki Argentyńskiej jest hiszpański. Wersja potoczna różni się w gramatyce i wymowie od kla­sycznej hiszpańszczyzny. W Buenos Aires może przybierać formę żargonową (lunfardo), wywodzącą się z dawnych okolic portowych.
• Argentyna liczy 36 mln mieszkańców, z których prawie połowa mieszka w stolicy i w okolicach. Średnia gęstość zaludnienia – 13 osób na 1 km kw.
• Oficjalną walutą Argentyny jest peso (ARS). Banknoty mają nominały 2, 5, 10, 20, 50 i 100 peso, bilon ma wartość 1 peso oraz 1, 5, 10, 25 i 50 centavo. Kurs peso argentyńskiego do walut wymienialnych jest zmienny i podawany na bieżąco przez argentyńskie banki i kantory.
• Dolary USA są często przyjmowane jako środek płatniczy. Wymiany na walutę narodową dokonuje się w bankach oraz autoryzowanych kantorach. Należy unikać wymiany u przy­pad­kowych osób ze względu na ryzyko otrzymania fałszy­wych pieniędzy. Najbardziej popularne karty kredytowe to American Express, VISA, Diners Club i MasterCard (przy płaceniu kartami kredytowymi należy na ogół okazać ważny dokument tożsa­mości). Ze względu na trudności ekono­micz­ne w kraju niektóre restauracje i sklepy wolą przyjmować zapłatę w gotówce. Poza Buenos Aires należy liczyć się z proble­mami przy płaceniu czekami podróżnymi.
• Przy planowaniu wyjazdów trzeba pamiętać o odmienności pór roku na półkuli południowej w stosunku do półkuli północ­nej. Warunki klimatyczne w Argentynie są bardzo urozmaico­ne: na równinach pampy panuje klimat umiar­kowany i wil­gotny, na zachodzie Patagonii – zimny i wil­got­ny, na północy Międzyrzecza (w widłach Parany i Urugwaju) – subtropikalny, a na północnym zachodzie kraju – gorący kontynentalny. Od listopada do marca (wiosna–lato) średnia temperatura wynosi ok. 23 st. C, od czerwca do września (jesień–zima) – ok. 12 st. C. W Buenos Aires bywa bardzo gorąco, temperatura waha się między 27 a 35 st. C, a wilgotność latem sięga 70%. Zimą temperatura wynosi ok. 11 st. C, zaś wiosną i jesienią ok. 17 st. C.
• Warunki do uprawiania wspinaczki wysokogórskiej w Argen­tynie są zdecydowanie trudniejsze niż w Europie. Zgodnie z opinią ekspertów szczyt Aconcagua (6962 m) odpowiada stopniowi trudności dla 8000 m. Wzrasta przez to często­tliwość wypadków spowodowanych obrzękiem płuc lub mózgu, także na lżejszych trasach przeznaczonych dla mniej doświad­czo­nych turystów. Zaleca się ścisłe przestrzeganie obowiązkowej aklimatyzacji, która powinna wynosić co najmniej 10 dni. Należy również uważać na szczególnie szybkie zmiany pogo­dy w tym regionie. Ekipy ratunkowe nie zawsze mają odpo­wiednie wyposażenie. Koszty akcji poszu­kiwawczej i trans­portu do szpitala ponosi sam poszkodowany lub są one pokry­wane z ubezpieczenia osobistego. Warto zatem, wykupując polisę w Polsce, zapytać, czy obejmuje ona takie przypadki. Doradza się także przestrzeganie zasad obowiązujących na terenie rezerwatów. Po przybyciu do Mendozy dobrze jest skontaktować się z lokalną agencją Ministerstwa Turystyki (Secretaria de Turismo) w celu uzyska­nia
najbardziej wiarygodnej informacji o warunkach wspinaczki.
• Czas pracy urzędów i sklepów: banki i kantory – po­nie­dzia­łek–piątek 10.00–15.00, agencje turystyczne i punkty usługowe – z reguły od 9.00 do 12.00 oraz od 14.00 do 19.00, sklepy – w dużych miastach od 9.00 do 20.00, ale w interiorze około południa jest przerwa; w soboty od 9.00 do 13.00; kawiarnie, cukiernie i pizzerie – otwarte prak­tycznie 24 godzi­ny na dobę, z przerwą między drugą a szóstą rano. Obiady w restauracjach są serwowane od 12.30, kolacje zaś od 20.30, dania typu fast food są dostępne o każdej porze.
• Zwyczajowo zostawia się w restauracjach i kawiarniach napi­wek w wysokości 10% wartości rachunku. Niewielkie napiwki daje się portierom, bagażowym i obsłudze w teatrach.

d33sc0z
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d33sc0z