Co kryją podziemia Kościoła Matki Boskiej Łaskawej?

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej, Patronki Warszawy zbudowano w latach 1609-1626 według projektu z 1598 roku architekta Jana Frankiewicza z Wilna. Po kasacie zakonu (w 1773 roku) klasztor miał różnych użytkowników, między innymi w początkach XIX wieku mieścił się tu magazyn wełny Banku Polskiego. W 1918 roku powrócił do jezuitów. Zburzony w 1944 roku, został odbudowany w latach 1948-1957 przez architekta Stanisława Marzyńskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy. Stojąca u wejścia rzeźba niedźwiedzia dłuta Jana Jerzego Plerscha z lat 1762-1764 pochodzi z fasady kościoła pijarów przy ul. Długiej