Wakacje we Włoszech - co warto zobaczyć w Lombardii?

Jeżeli ktoś lubi niespodzianki i cieszy się, gdy na trasie zwiedzania coś go zaskoczy, niech nie czyta tego akapitu i po wizycie w Gallerii Vittorio Emanuele II *kieruje się ku przeciwległemu, południowemu wyjściu. Prowadzić go będzie tunel dziennego światła. Po przejściu kilku kilometrów od dworca, czyli około godzinie spaceru, natrafimy tu na przedziwne zagięcie czasoprzestrzeni, jakby wrota równoległego świata. Oczom strudzonego wędrowca najpierw ukazuje się bezmierny tłum ludzi, następnie skrawek przestrzeni ponad nim i wreszcie ona - zajmująca powierzchnię ponad 11 tys. m kw. gotycka *Katedra w Milanie pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny, czyli jeden z największych kościołów w Europie. W ciągu tygodnia odwiedza ją 100 tys. gości, dzięki czemu pod względem liczby wizyt plasuje się niedaleko za Luwrem i wieżą Eiffla w Paryżu, a przed ateńskim Akropolem czy londyńskim Tower Bridge. Zresztą nie tylko te dane robią wrażenie. Świątynia mierzy 108 m wysokości, zdobi ją ponad 3 tys.
statui. W środku jest w stanie pomieścić jednocześnie nawet 40 tys. wiernych! Na dachu katedry utworzono punkt widokowy, z którego w pogodny dzień można nie tylko podziwiać panoramę całego miasta, ale i dostrzec Alpy. Na skrzyżowaniu nawy głównej i transeptu wznosi się wieżyczka zwieńczona ponad 4-metrową, złoconą figurą Madonny. Uchodzi ona za jeden z symboli stolicy Lombardii. W świątynnej posadzce umieszczono mosiężny znacznik, wskazujący przebiegający przez *Mediolan *południk. W katedralnych podziemiach znajduje się obszerny skarbiec, pełny drogocennych przedmiotów, pochodzących w znacznej części z epoki średniowiecza. Podczas opuszczania kościoła trzeba zwrócić uwagę na odlane z brązu wrota, pokryte płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia Matki Boskiej i św. Ambrożego. Na powstałym w drugiej połowie XIX w. placu przed katedrą stoi pomnik Wiktora Emanuela II pod San Martino. Stanowi on punkt spotkań mieszkańców i atrakcyjny obiekt do fotografowania, o ile tylko uda się go uchwycić
nieobklejonego turystami bardziej niż lep muchami.