Papieskie frykasy Lionu

Gdyby tak się zastanowić, jaki most jest najbardziej znany przez Polaków to na pewno most w Awinionie zająłby jedną z pierwszych pozycji. O tej bramie średniowiecznej Europy pisał Czesław Miłosz a śpiewała Ewa Demarczyk. Ale proszę Państwa uroda miejsca jest słuszną inspiracją zarówno poetów jak i śpiewaczek.

Dawno temu był jedyną przeprawą rzeczną w drodze z nad morza śródziemnego i południa Francji w kierunku Paryża. No, ale trochę faktów i oczywiście historii, bo ta jest dla miasta bardzo istotna. Palais des Papes jest jednym z najważniejszych i największych obiektów sztuki budowlanej okresu gotyku, a zarazem przykładem gotyckiej budowli militarnej. Rezydencja papieska z zewnątrz jawi się, jako forteca, o czym świadczą wysokie mury, masywne ściany i wąskie okna. Spośród wszystkich zabytków Francji jest jednym z najczęściej odwiedzanych obiektów - rocznie przyciąga ponad 600 tys. turystów. Był wznoszony w dwóch głównych fazach, stąd możemy w kompleksie wyróżnić dwa pałace: Stary i Nowy.

Budowę rezydencji-twierdzy rozpoczął papież Benedykt XII, a kontynuowali jego następcy. Prace przy wznoszeniu pałacu trwały w latach 1334-1364. Vieux Palais (Stary Pałac), nieco bliżej katedry Notre-Dame-des-Doms, na północy, reprezentuje bardzo surowy i oszczędny styl. Jego budowę rozpoczął w 1334 roku mistrz Pierre Poisson z Mironic na polecenie papieża Benedykta XII. Wzniósł on pierwszy budynek wokół klasztoru dominikańskiego. Neuf Palais (Nowy Pałac) ma wyraźne cechy tzw. gotyku płomienistego. Architektem był Jean de Luwers. Budowa objęła czas pontyfikatów Klemensa VI, Innocentego VI i Urbana V. Łączna powierzchnia pałacu wynosi 15 000 m2.

W pałacu papieskim rezydowało 5 papieży (licząc od Benedykta XII), tu przyjeżdżali z wizytą królowie i cesarze. Pałac miał własną mennicę, odbywały się w nim uroczyste ceremonie religijne i świeckie, spełniał także funkcję sądu. W czasie rewolucji francuskiej wnętrza zostały splądrowane i zniszczone, a w 1810 r. budowlę przekształcono w koszary, zabierając cenne wyposażenie. Władze Francji uznały Pałac Papieski za zabytek narodowy w roku 1906. W 1969 roku pałac został odrestaurowany.

W czasie wycieczki można obejrzeć podwórzec, klasztor, apartamenty papieskie, kaplice, wystawne komnaty, w których odbywały się ceremonie, ogrody i tarasy. Jedno z najważniejszych pomieszczeń to Sala Konsystorza (Consistoire) z galerią portretów papieży, czyli miejsce zebrań najwyższej rady Kościoła. Tu debatowali kardynałowie, tu byli przyjmowani monarchowie i ambasadorowie, również posłowie z Polski - w tej sali wydano zgodę na koronację Władysława Łokietka.

A teraz coś dla podniebienia! Kuchnia w regionie Rodan-Alpy zasługuje na miano sztuki, łączącej użytkowy charakter codziennego menu z wytwornością godną salonów. Kuchnia regionalna opiera się na wysokiej, jakości produktów lokalnych, poświadczonej często statusem AOC, a jej znakiem rozpoznawczym jest różnorodność. Specjałów od Rodanu po szczyty Alp jest bez liku. Na przystawkę idealnym wyborem będą wędliny i kiełbasy z historycznych krain: Sabaudii, Lyonnaise, Ardèche. Dania główne to doskonale przyrządzone ryby z górskich jezior i rzek, których nie powstydziłby się mistrz kulinarny.

W każdym departamencie podaje się je inaczej: w Sabaudii skosztujemy łososia z pieca, w Lyonie szczupaka w pierożku, a w Dombes karpia w śmietanie nadziewanego chlebem. Oprócz dań głównych wizytówkami poszczególnych miejscowości są specjały, tj. kurczaki z Bresse, czarne oliwki z Nyons, jadalne kasztany z Ardèche, owoce z doliny Rodanu czy orzechy z Grenoble, służące do wypieku słynnego ciasta orzechowego. Obowiązkowym punktem wizyty w Tricastin jest omlet z truflami.. Kuchnia i zabytki to prawdziwy raj dla każdego ambitnego turysty. Salute!

Z wizytą w Buchon!
Lion to prawdziwie smaczne miasto zarówno pod względem atrakcji turystycznych, jak i kulinarnych. Stolica regionu Rodan-Alpy to prawdziwa mekka dla wszystkich smakoszy i kulinarne serce Francji. No ale przyprawmy nasza historię szczyptą historii.Lyon został założony przez Rzymian w 43 p.n.e. jako Lugdunum i po pewnym czasie przekształcił się w główny ośrodek prowincji Galia. Około 470 r. miasto zajęte zostało przez Burgundów, a następnie przez Franków (534). W 879 r. powróciło do Burgundii, w 1032 r. zostało przyłączone do Cesarstwa Niemieckiego. Prawa miejskie od XIII wieku. Od 1307 r. Lyon należy do Francji. Po okresie upadku w średniowieczu, w XVI wieku rozpoczął się ponowny rozwój Lyonu jako ważnego ośrodka handlowego i finansowego. W 1793 r., w czasie rewolucji francuskiej, w mieście wybuchło powstanie żyrondystów i rojalistów przeciwko jakobinom. Natomiast w latach 1831 i 1834 miały tu miejsce krwawo stłumione powstania tkaczy. W czasie II wojny światowej mieściła się w Lyonie najważniejsza komórka
francuskiego ruchu oporu, którą dowodził Jean Moulin.To tutaj bracia Lumière zbudowali swój kinematograf i nakręcili pierwszy film. Natomiast pierwszą projekcję kinową przeprowadzili w Paryżu (uczestniczyło w niej 33 widzów). Wydarzenie to miało miejsce 28 grudnia 1895 i jest powszechnie uważane za początek historii kina.

To tu w Lionie narodziła się również i kuchnia i sława Poula Bocussa. Przy małej uliczce w okolicy Placu Terreaux w Lyonie znajdują się przytulne restauracje, zwane les bouchons. Są to tradycyjne lyońskie lokale, gdzie podaje się głównie mięsne specjały. To właśnie one są gastronomiczną wizytówką Lyonu w całej Europie. Kelner w jednej z bouchons, gdzie wędzone mięsiwa wiszą nad barem opowiada o tamtejszych przysmakach. Proponuje różne rodzaje kiełbasek (á cuire, jésus, rosette, cervelas), a także lyońskie "andouillette", czyli rodzaj wędliny z żołądka i jelita grubego świni. Zachwala również "tablier de sapeur", czyli mięso wołowe i wieprzowe w winie i "tripe", czyli podroby mięsne. Jeden posiłek w lyońskich restauracjach składa się zazwyczaj z trzech-czterech potraw, tj: przystawki, dwóch dań głównych oraz deseru. Dodatkowo, coraz częściej można zjeść posiłek w towarzystwie swojego zwierzaka domowego. Jeżeli nie ma informacji o zakazie wprowadzania psów, wówczas zwierzę może usiąść pod stołem swojego
właściciela, gdzie zazwyczaj czeka już na niego miska. Paul Bocuse, który został ogłoszony "Kucharzem Stulecia" prowadzi restaurację pod Lyonem. Zaliczana jest ona do najsłynniejszych na całym świecie. Przewodniki gastronomiczne wystawiają jej bardzo dobre recenzje. Jean-François Mesplede, znawca gastronomii pisze w swoim przewodniku: "Nieporównywalna do innych i całkowicie poza konkursem. Oferuje m.in. niezapomnianą zupę z czarnych trufli." Dobra kolacja w restauracji Bocuse'a kosztuje około 150 euro. Sława Bocuse'a jest aż tak wielka, że w Lyonie powstał nawet instytut jego imienia. Paul Bocuse jest znany na świecie również z kształcenia mistrzów kuchni. A mi wystarczy życzyć Państwu smacznego i miłych niezapomnianych doznań….. Orevuar.