Warszawska Praga - kościół Najświętszej Matki Bożej Loretańskiej
Najstarszą świątynią na Pradze jest sąsiadujący z warszawskim zoo kościół Najświętszej Matki Bożej Loretańskiej przy ulicy Ratuszowej 5 a. Został wzniesiony w latach 1628-1638 dzięki pomocy królów: Zygmunta III i Władysława IV. Pierwotny kościół i klasztor św. Andrzeja zyskał przy południowej ścianie kaplicę z domkiem Loretańskim, poświęconą w 1642 r. Gdy w 1648 r. Praga otrzymała prawa miejskie, w jej herbie znalazł się wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem nad kaplicą Loretańską, którą podtrzymują anioły. Podczas potopu szwedzkiego kościół, kaplica i zabudowania klasztorne zostały zniszczone, a następnie odbudowane. Kolejne poważne uszkodzenia nastąpiły podczas insurekcji kościuszkowskiej oraz rzezi ludności Pragi w 1794 r., o czym przypomina cmentarz ofiar obu wojen utworzony wokół kościoła. W 1811 r. kościół i klasztor rozebrano z powodu budowy praskich umocnień. Ocalała jedynie kaplica Loretańska, którą w 1853 r. przebudowano według projektu Alfonsa Kropiwnickiego. Przy głównej alei prowadzącej do
świątyni widnieje symboliczny grób Rocha Kowalskiego, bohatera Trylogii Henryka Sienkiewicza.
