Skalne miasteczko Sassi di Matera
Włoskie władze, chcąc polepszyć warunki życia mieszkańców, w 1952 r. postanowiły przesiedlić osadników do nowo wybudowanych domów na obrzeżach Matery. Ci jednak, przyzwyczajeni do dawnego trybu życia, często wracali do swoich grot. Rano policja robiła obchód po Sassi i wyprowadzała ludzi z dzielnicy, żeby pod przymusem zaprowadzić ich z powrotem do nowych domów. Przez 30 lat Sassi było opuszczone. W 1987 r., pod wpływem nacisków na władzę, pozwolono wziąć nieruchomość w dzierżawę na 99 lat, za darmo i pod warunkiem, że się ją odrestauruje wedle ściśle określonych przepisów. Chodziło o zachowanie kolorystyki czy wyglądu okien i dachów. Dodatkowo zwracano ok. 60 proc. kosztów remontu. Cześć dawnych mieszkańców zgodziła się na to rozwiązanie, jednak prace szły bardzo mozolnie ze względu na brak funduszy. Sytuacja uległa zmianie w 1993 r., gdy Sassi uznano za unikatowe w skali świata i wpisano na listę UNESCO. Matera otrzymała wiele dotacji na rewitalizowanie wyjątkowej części miasta.