Góra św. Anny
Góra św. Anny (niem. Annaberg) jest miejscem niecodziennym. Jej religijny charakter jest ogólnie znany, ale ma również swoje wojenne tajemnice. Po dojściu nazistów do władzy postanowiono, że w miejscowym kamieniołomie powstanie jeden z największych amfiteatrów, który miał służyć celom propagandowym (tzw. "Feierstatte"). Wybudowano go w latach 1934-1936. Twórcami projektu tego plenerowego założenia byli berlińscy architekci Franz Boehmer i Georg Petrich. Ale to nie koniec. W związku z tym, że na Górze św. Anny podczas II powstania śląskiego rozegrały się ciężkie walki pomiędzy polskimi oddziałami powstańczymi a członkami niemieckiego Selbschutzu i Freikorpsu zdecydowano, że miejsce przelewu krwi zostanie upamiętnione w specjalny sposób. Wybudowano mauzoleum poświęcone poległym członkom niemieckich formacji, które zaprojektował Robert Tischler. Mauzoleum powstało w latach 1936-1938 i miało podziemną część nazywaną Halą Zmarłych.
W 1938 roku nastąpiło uroczyste otwarcie całego kompleksu, którego dokonał górnośląski gauleiter NSDAP Josef Wagner. Dzisiaj po mauzoleum nie ma już śladu, gdyż po wojnie zostało rozebrane, a w jego miejscu postawiono istniejący do dzisiaj pomnik poświęcony polskim powstańcom, którego autorem jest Xawery Dunikowski. Podczas II wojny światowej na Górze św. Anny znajdował się ośrodek szkoleniowy dla niemieckich dywersantów, obóz jeniecki, obóz pracowników przymusowych, filia obozu koncentracyjnego oraz placówka zorganizowana przez Niemców dla Volksdeutschów. Amfiteatr (jeden z największych na świecie) nadal ozdabia zbocze dawnego annaberskiego kamieniołomu. Niedawno członkowie Stowarzyszenia "Pro Fortalicium" odkryli podziemną część, będącą pozostałością po dawnej Hali Zmarłych.
Na zdjęciu: amfiteatr na Górze św. Anny