Uszy na Małopolskę. Podróż uchofonów 2009

Uchofony są rzeźbami nie tylko do oglądania. Różnorodne dźwięki emitowane przez rzeźby odwołują się do naturalnego i kulturalnego bogactwa Małopolski. Naturalna forma muszli sprawia, że przy niewielkim natężeniu każdy z uchofonów emituje dźwięk słyszalny w promieniu około 40 centymetrów. Aby rozróżnić poszczególne dźwięki odbiorca musi podejść blisko rzeźby i przyłożyć ucho do ucha. Uchofony nie zakłócają ciszy, wymagają natomiast skoncentrowania uwagi przez odbiorcę, by mógł przekonać się o tym, „co słychać” w Małopolsce. Rzeźby, odlane z żywicy epoksydowej i pomalowane adekwatnie do swojego charakteru, emitują trzy kategorie dźwięków:
1) dźwięki miejsko-industrialne: Hejnał mariacki, dźwięk nowohuckiego zgniatacza stali, zapalania lampy naftowej, odbijania szpuntu;
2) dźwięki nawiązujące do kultury ludowej regionu: dźwięk trombity, brzmienia góralskich, żydowskich i cygańskich kapeli;
3) dźwięki związane z naturą: odgłosy hali z owcami, Jaskini Wierzchowskiej, Puszczy Niepołomickiej, Pustyni Błędowskiej.

Multimedialny kiosk towarzyszący uchofonom w podróży, pozwala na odwiedzenie strony internetowej www.malopolskiedzwieki.pl, przedstawiającej między innymi mapę regionu z zaznaczonymi miejscami, z których pochodzą dźwięki emitowane przez rzeźby. Ponadto ekspozycja jest wyposażona w nadajnik bluetooth, umożliwiający pobranie na telefon małopolskich brzmień w postaci polifonicznych dzwonków.

Uchofony zostały pomyślane, jako „wystawa plenerowa” organizowana w ramach ubiegłorocznych Dni Małopolski w Brukseli. Autorce koncepcji, Łucji Piekarskiej-Duraj z Małopolskiego Instytutu Kultury, zależało na tym, żeby odejść od pokazywania fotografii czy obrazów, w zamian traktując przestrzeń wystawienniczą jako obszar do prezentacji dźwięków.

Z pomysłem zmierzył się projektant MIK-u, Marcin Klag, odpowiedzialny między innymi za identyfikację wizualną projektu, który zaprosił do współpracy Mariusza Ratajczyka, krakowskiego rzeźbiarza i konserwatora. Zaprojektował on i wykonał formę ucha. Na potrzeby projektu Uszy na Małopolskę. Podróż uchofonów 2009, rzeźby zostały poddane gruntownej modernizacji. Tym razem do współpracy zaproszono Tomasza Budzynia, absolwenta Wydziału Form Przemysłowych ASP w Krakowie, który wspólnie z koleżankami po fachu Sabiną Francuz i Agnieszką Pawluś zaproponował i zrealizował nową koncepcję graficzną wyglądu rzeźb.

Po ekspozycji w Porcie Lotniczym Poznań-Ławica (czerwiec), na początku lipca uchofony ruszą na północ Polski do Gdańska. Kolejnym punktem podróży uchofonów jest Warszawa (sierpień). Tam na lotnisku im. Fryderyka Chopina przez kolejny miesiąc będzie można wsłuchiwać się w dźwięki charakterystyczne dla Małopolski. Ostatnim portem lotniczym, do którego zawitają uchofony, będzie lotnisko we Wrocławiu. To właśnie tam w październiku po raz ostatni podczas tej podróży z uchofonów popłyną małopolskie dźwięki.

Zaprezentowanie uchofonów na wybranych polskich lotniskach ma przede wszystkim na celu wywołanie zaciekawienia Małopolską i zachęcenie do odwiedzenia regionu. Ekspozycja wykorzystuje oryginalny design i nowoczesne technologie komunikacyjne, pozwalające np. zaprezentować turystyczne walory województwa on line. Jej charakter przyczynia się do budowania wizerunku Małopolski jako dynamicznie rozwijającego się regionu, którego siła wynika z umiejętnego łączenia nowoczesności z tradycją. Wybór terminów i miejsc ekspozycji, jest natomiast podyktowany realizacją dużych wydarzeń przyciągających szerokie rzesze turystów.

Uszy na Małopolskę. Podróż uchofonów 2009, to pomysł Samorządu Województwa Małopolskiego na promocję regionu. Za koncepcję i realizację przedsięwzięcia odpowiada Małopolski Instytut Kultury.

Organizatorzy:
Małopolski Instytut Kultury Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego