[
Wyspa archipelagu północnodalmatyńskiego o powierzchni 284,5 km2. Panuje tu klimat łagodny, śródziemnomorski, choć w zimie wieją charakterystyczne wiatry Paškie bury, przynosząc suche powietrze górskie z Velebitu. Jej surowy, kamienisty wygląd sprawia momentami wrażenie krajobrazu księżycowego. Wyspa pokryta jest trawą i z dala niewidocznymi ziołami (koper włoski, macierzanka piaskowa, szałwia zawierająca więcej olejków eterycznych, niż rosnąca gdzie indziej i z której wytwarza się miód ceniony za właściwości lecznicze) dlatego wydaje się, że pasące się owce jedzą kamienie. W dolinach uprawia się jednak z powodzeniem winnice, owoce i warzywa. Z powodu częstych i silnych wiatrów bura, drzewka winne są tu niskie i szerokie, kiście winogron znajdują się bliżej pni i są drobnoziarniste, a dzięki mocnemu słońcu wyjątkowo słodkie. Na wyspie nie
ma cieków wodnych, ale koło Metajny, Novalji, Povljany i Paga pojawiają się źródła. Na południowym wschodzie są jeziora krasowe Velo Blato i Malo Blato. Najwyższy szczyt to Sveti Vid (348 m n.p.m.). Mieszkańcy (obecnie 7969 osób) zajmują się hodowlą owiec (co daje im jagnięcinę, owczy ser i wełnę), uprawą winnic, rybołówstwem, produkcją soli, a specjalizują się w produkcji wędlin z wieprzowiny i pršuta – suszonej solonej wędliny. Cała wyspa bogata jest w znaleziska archeologiczne pochodzące z okresu Liburnów (na terenie Lokunje znaleziono pozostałości broni i przedmiotów domowych) i Rzymian, potwierdzające jej ważne znaczenie w różnych okresach. Rzymianie zdobyli wyspę ok. I w. i ustawili system obozów warownych w obronie przed Ilirami, duże castrum romanum Cissa, portowe castrum Navalia i kilka mniejszych, m.in. Košljun i Svetojašnica oraz miasta (np. Pagus). Zaraz po przekroczeniu Paškog mosta (na kanale Ljubačka vrata) na południowym cyplu wyspy możemy zobaczyć ruiny twierdzy Fortica, skąd kontrolowano
ruch morski. Chorwaci stosunkowo wcześnie zamieszkali Pag, a ich głównym ośrodkiem była Keša (część dzisiejszej Novalji). Ponieważ król Petar Krešimir IV podarował (w 1071 r.) północną część wyspy kościołowi rapskiemu, a południową Zadarowi, wyspa stała się miejscem częstych bitew. W XII w. po upadku Keše jej rolę przejęło miasto Stari Grad. W latach 1409–1797 Pag był własnością Wenecji, a następnie dzielił losy Dalmacji pod władzą Austrii. Podczas wojen był okupowany najpierw przez Włochów, a następnie Niemców. Dziś należy do Chorwacji. Wydarzenia i festiwale Karnawał zimowy trwa od pierwszej soboty po Święcie Trzech Króli i trwa do środy popielcowej. Co sobotę w hotelach i restauracjach odbywają się zabawy karnawałowe, które kończą się trzydniową szaloną zabawą na placu Petra Krešimira IV. Zgodnie z tradycją w środę popielcową pali się lalkę Marko – sprawcy całego zła, które się wydarzyło w poprzednim roku. Aktem spalenia kończy się karnawał. Od lat 60. XX w. w mieście odbywa się również karnawał letni
(najczęściej 27 lipca), trwający jeden dzień, w którym przebrani mieszkańcy i goście paradują ulicami miasta. Do dziś w wielu paškich rodzinach zachowały się stroje ludowe pochodzące jeszcze z Wenecji. Strój męski jest bardzo prosty: biała koszula, białe spodnie, czarna krótka kurtka. Jedyną dekoracją jest jedwabna chusta o żywym kolorze i czerwona czapeczka. Strój żeński jest natomiast bardzo bogaty w motywy i barwy: spódnica i bluzka zdobione koronką paška čipka, biżuteria, a na głowie pokrivač – zdobiony koronką trójkątny kawałek płótna. Zobacz miasto: ]( \"http://bezdroza.pl\" )Pag
_ Źródło: Bezdroża _
