Kościół Santa Maria delle Grazie

Kościół Santa Maria delle Grazie jest znany głównie ze względu na znajdujący się w nim obraz Leonarda da Vinciego „Ostatnia Wieczerza”. Jednak świątynię Santa Maria delle Grazie w Mediolanie warto też odwiedzić z uwagi na jej piękny wygląd.

Przy kościele Santa Maria delle Grazie działa zakon Dominikanów w Mediolanie. Ze względu na swoje walory, kościół Santa Maria delle Grazie został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Kościół Santa Maria delle Grazie – historia

Budowa kościoła Santa Maria delle Grazie została zainicjowana w 1463 roku przez księcia Mediolanu Franciszka I Sforzę. Głównym architektem kościoła Santa Maria delle Grazie był Guiniforte Solari. W 1543 roku w kościele Santa Maria delle Grazie zawisł słynny obraz Tycjana przedstawijący Chrystusa ukoronowanego cierniem.

Obraz Tycjana byłby drugim słynnym dziełem sztuki w kościele Santa Maria delle Grazie, gdyby nie fakt, że pod koniec XVIII wieku został skradziony przez francuskich żołnierzy i dziś znajduje się w Luwrze.

Kościół Santa Maria delle Grazie – „Ostatnia Wieczerza” Leonardo da Vinciego

Kościół Santa Maria delle Grazie w Mediolanie słynie ze względu na fakt, że w refektarzu znajduje się obraz „Ostatnia Wieczerza” Leonardo da Vinciego, który jest jednym z najważniejszych dzieł malarskich na świecie.

Obraz „Ostatnia Wieczerza” powstał na zamówienie mecenasa da Vinciego i księcia Mediolanu, Lodovico Sforzy. Powstanie obrazu „Ostatnia Wieczerza” było częścią pomysłu na renowację kościoła Santa Maria delle Grazie w Mediolanie.

Dzieło „Ostatnia Wieczerza” da Vinciego z kościoła Santa Maria delle Grazie przedstawia słynną biblijną scenę z udziałem Jezusa i dwunastu apostołów, którzy spożywają ostatni wspólny posiłek przed ukrzyżowaniem Chrystusa. Leonardo da Vinci w „Ostatniej Wieczerzy” przedstawił sytuację, w której Jezus oznajmia swoim uczniom, że został wydany przez jednego z nich. Malując „Ostatnią Wieczerzę” da Vinci koncentrował się na pokazaniu reakcji apostołów, którzy na obrazie są skonsternowani słowami Chrystusa.

Kościół Santa Maria delle Grazie – renowacje obrazu „Ostatnia Wieczerza”

Pierwsza renowacja „Ostatniej Wieczerzy” z kościoła Santa Maria delle Grazie miała miejsce w 1726 roku, a przeprowadził ją Michelangelo Bellotti. Jednak już w 1770 roku konieczna była ponowna renowacja, której podjął się Giuseppe Mazza. Ta renowacja „Ostatniej Wieczerzy” również nie dała długotrwałych efektów, bo w 1796 roku francuskie wojska rewolucyjne urządziły w refektarzu świątyni Santa Maria delle Grazie zbrojownię. W dodatku żołnierze francuscy m.in. rzucali kamieniami w obraz da Vinciego.

W późniejszych latach refektarz kościoła Santa Maria delle Grazie został zamieniony w więzienie, jednak nie istnieją żadne wiarygodne informacje na temat ewentualnych zniszczeń „Ostatniej Wieczerzy” w tym czasie.

Co ciekawe, „Ostatnia Wieczerza” da Vinciego szczęśliwie przetrwała jednak II wojnę światową. Podczas II wojny światowej kościół Santa Maria delle Grazie został zbombarodwany przez angielskie i amerykańskie samoloty. W efekcie zniszczona została znaczna część refektarza, jednak „Ostatnia Wieczerza” da Vinciego ocalała. Dominikanie z kościoła Santa Maria delle Grazie w Mediolanie zabezpieczyli bowiem ścianę, na której znajduje się obraz da Vinciego, za pomocą worków z piaskiem.

Obraz Leonardo da Vinciego „Ostatnia Wieczerza” nadal poddawany jest pracom konserwacyjnym. Niestety na „Ostatniej Wieczerzy” w kościele Santa Maria delle Grazie jest niewiele pozostałości z oryginalnej wersji obrazu autorstwa da Vinciego. Jest to spowodowane w dużej mierze tym, że da Vinci, malując „Ostatnią Wieczerzę”, stosował nietrwałą technikę.