10 rzeczy, których nie wiesz o Afganistanie

Afganistan to zwykły i zarazem niezwykły kraj. Kraj, w którym od 1978 roku toczy się wojna. Jak każde państwo ma wiele do zaoferowania żądnym przygód turystom. Sprawdź czego nie wiesz o tym kraju.

Afganistan przed 1978 rokiem, od niepamiętnych czasów był krajem plemiennym. Animozje i walki miedzy plemionami trwały od zawsze, a mimo to ludzie żyli w zielonym, pięknym i spokojnym kraju ciesząc się swoją tradycją i codziennymi sprawami.

Jedno z poznańskich biur podróży oferuje klientom pierwszą polską wycieczkę do Afganistanu. Trasa wycieczki wiedzie z Kabulu przez Bamjan ze słynnymi posągami Buddy, dolinę Panczsziru, gdzie walczył z Sowietami legendarny afgański komendant Massud i jaskinie Tora Bora, w których po 11 września ukrywał się Osama ben Laden. Wyjazd kosztuje około 7,5 tys. złotych plus opłaty ponoszone na miejscu.

W połowie z 34 prowincji życie toczy się normalnie, w miarę spokojnie i nie widać nigdzie śladów wojny. Front oddalony jest od 500 do 2000 kilometrów. Akty terroru są tak częste jak wybuchy bomb podkładanych przez mafię w Warszawie lub Gdańsku i taki mają charakter.
Prowincje, do których lepiej się nie zapuszczać, to te położone najbliżej granicy z Pakistanem, czyli Nimruz, Helmand, Kandahar, Zabul, Paktika, Paktia, Nangarhar, Kunar i Badachszan.

Są budowane drogi i wieżowce ze stali i szkła - konstrukcje daleko odbiegających od tradycyjnej zabudowy i niepasujące do krajobrazu. W latach 2002-2009 w Kabulu wybudowano ponad 200 dziesięciopiętrowych "drapaczy chmur". Natomiast informacje rządowe podają, że do końca 2008 roku wyremontowano, wybudowano i oddano do użytku 3500km dróg!

Główną uprawą jest opium - substancja otrzymywana przez wysuszenie soku mlecznego z niedojrzałych makówek maku lekarskiego (Papaver somniferum). Uprawy są na tyle duże, że Afganistan jest głównym światowym producentem tej substancji.
Opium było w przeszłości używane głównie jako środek przeciwbólowy, uspokajający, nasenny i odurzający. Stosowane było głównie w postaci nalewki alkoholowej (laudanum) lub palone. Szczególnie szeroko opium stosowano w Europie i USA w XIX wieku. Opium zawiera kilkanaście czynnych składników stosowanych w lecznictwie, m.in. morfinę, kodeinę czy narkotynę.

W Afganistanie NIE MA KOBIET. Istoty, które wyglądają na kobiety to FATA MORGANA. Nie oglądaj się za mirażem, bo stracisz głowę lub coś bardziej cennego.
Burka afgańska to strój zakrywający całe ciało, w tym również oczy, które są zakryte siatką umożliwiającą widzenie. Podczas rządów Talibów, do 2001 roku, kobiety były zobowiązane prawem do ich noszenia.

Jest pewien procent Afganek, które głoszą wszem i wobec, że burka to godny ubiór i tyle.Oprócz tych dumnych i chodzących zakrytych od stóp do czubka głowy z własnej woli, kobiety afgańskie są zmuszane przez męską część rodziny do „godnego wyglądu”. Najpierw robi to ojciec lub bracia, potem mąż i jego rodzina.

Gdy Afganka wychodzi za mąż całą władzę nad nią przejmuje jej nowa rodzina, ojciec i bracia nie mają nic do gadania nawet gdyby małżonek kazał swojej młodej żonie zdjąć burkę! Ale pozamałżeńskie zdjęcie czadoru zdarza się bardzo rzadko.

Afganistan jest bardzo biednym krajem - zamyka pierwszą dziesiątkę państw o najniższym na świecie PKB na osobę z wynikiem 700USD na obywatela, czyli średnio 2 dolary na dzień. Dla porównania w Polsce wynik ten wynosi 17300USD.

Poziom życia ludności i jej zdrowotność należą do najniższych w świecie. Analfabetyzm jest zjawiskiem powszechnym - według oficjalnych statystyk dotyka 72% społeczeństwa. Zdecydowanie słabiej "wyedukowane" są kobiety, tylko 12% posiadło umiejętność czytania i pisania. Edukacja jest na równie niskim poziomie, średnia na mieszkańca Afganistanu to ukończone 8 klas szkoły.

W Afganistanie panuje zupełnie odmienna od Europejskiej kultura zachowania i obyczajów. Względy bezpieczeństwa osobistego przemawiają za tym, by podporządkować się ogólnym zasadom noszenia ubiorów zakrywających ciało. Dla kobiet wskazanym jest nosić ubiór zakrywający włosy i szyję (chusta, szal). Zaleca się, w miarę możliwości zakupienie i używanie ubiorów miejscowych, by uniknąć zbędnego wyróżniania się z tłumu. Zbyt kuse spodnie, czy inne części garderoby są niedopuszczalne. Panowie powinni również zostawić szorty w domu.