Albania - miejsca, dla których warto tu przyjechać

Żaden europejski kraj nie przeszedł w ostatnich latach tak turystycznej rewolucji, jak Albania. Państwo położone na Bałkanach nad Morzem Jońskim, graniczące z Grecją, Czarnogórą, Macedonią i Serbią, dzięki licznym reformom w ostatniej dekadzie, jest jednym z najszybciej rozwijających się krajów w tej części Europy. Choć jest wielkości województwa wielkopolskiego, liczba atrakcji jest tu imponująca. Zobacz, jakich miejsc nie można pominąć podczas wakacji w Albanii!

Rozdzielone między Albanię i Macedonię, jest najstarszym jeziorem w Europie i najgłębszym na całych Bałkanach. Na jego brzegach zachowało się wiele średniowiecznych zabytków, takich jak np. klasztor św. Nauma. Piękne macedońskie miasto Ochryda, wraz z jeziorem w 1980 roku wpisano na listę UNESCO. Bogactwo tutejszych zabytków może przyprawić o zawrót głowy. W mieście zachowały się liczne cerkwie, ruiny bazyliki, twierdzy i starożytny teatr. Latem każdego roku odbywają się tu festiwale m.in. folkloru bałkańskiego i teatralny. Sprawdź na kolejnych slajdach, dokąd jeszcze warto udać się w Albanii.
wg
*Zobacz też: Albania - co sprawiło, że jeździ tam coraz więcej turystów? *

Do czołowych atrakcji Albanii należy Jezioro Szkoderskie - największy akwen śródlądowy na Półwyspie Bałkańskim. Położone jest zaledwie 25 km od Adriatyku, a od morza oddzielone jest masywem Rumija. Sam zbiornik to w istocie dolina zatopiona przez przepływające rzeki krasowe. Do Czarnogóry należy 62 proc. powierzchni jeziora, a do Albanii pozostałe 38 proc. Najlepiej poznawać je, pływając po nim łódką lub statkiem. Dobrą bazą wypadową do zwiedzania okolic Jeziora Szkoderskiego jest Vranjina - mała, urocza osada rybacka z przystanią. Można tu wsiąść na łódkę, która opływa najciekawsze miejsca dookoła jeziora.

W Albanii spotkamy również wyjątkowe cuda natury. Jednym z nich jest niezwykłe, tajemniczo wyglądające źródło Syri i Kalter, czyli Błękitne Oko, które znane jest w całych Bałkanach. Znajduje się 2 km od szosy łączącej Sarandę z Gjirokastrą. Źródło ma prawdopodobnie głębokość 50 metrów, choć nurkom dotychczas jeszcze nie udało się dotrzeć do miejsca, z którego wybija woda. Jego nazwa pochodzi od intensywnie niebieskiego koloru wody, która wydobywa się z wnętrza ziemi. Jak na górskie źródło przystało, woda w akwenie jest naprawdę lodowata. Często można spotkać tu śmiałków, którzy skaczą do Błękitnego Oka wprost z platformy widokowej. Co ciekawe, ze względu na bardzo gorące i bezdeszczowe lato w 2004 r., źródło częściowo wyschło.

Południowa część wybrzeża Albanii roi się od wiosek zagubionych wśród wzgórz, u podnóża których znajdują się odludne plaże. Jednym z najbardziej malowniczych miejsc jest położona w regionie Himara miejscowość Dhermi. Z daleka wygląda niczym typowe, niepozorne miasteczko, a w rzeczywistości jest to jedno z najbardziej modnych miejsc nad Morzem Jońskim. To tu ściąga albańska młodzież, by bawić się w nocnych klubach do białego rana. W pobliżu Dhermi znajduje się jeden z najpiękniejszych cudów natury Albanii - kanion Gjipe. Ma 800 m długości i ok. 10-20 metrów szerokości. To od niego wzięła swą nazwę leżąca w pobliżu plaża _ Gjipe Gjipe _. Czysta woda, podwodne jaskinie i skaliste wybrzeże zachęcają do kąpieli, a gdy znudzi się wygrzewanie na słońcu, można wybrać się na wycieczkę po dolnych partiach kanionu.

Perełką nad Morzem Jońskim jest także Saranda. Jej nazwa oznacza "Czterdziestu Świętych". Kurort, mimo że jest niewielki, to dzięki pięknemu położeniu jest najczęściej odwiedzanym w Albanii. Usytuowany na południowym krańcu kraju, znajduje się naprzeciwko wyspy Korfu *oraz w niedużej odległości od greckiej granicy. Z jednej strony otacza go Morze Jońskie, z drugiej zbocza łańcucha górskiego *Mali i Gjerë. Co ciekawe przez wiele wieków Saranda była jedynie małą wioską. Jeszcze w 1912 r. liczyła zaledwie 110 mieszkańców. Jednak w latach 60. żyło tam już blisko 10 tys. mieszkańców, a obecnie cztery razy tyle. Saranda to idealne miejsce na urlop m.in. ze względu na temperaturę. Od maja do października zazwyczaj nie spada ona poniżej 20 st. C.

Ksamil to prawdopodobnie najbardziej egzotyczne miejsce w kraju. Niewielka miejscowość na południe od Sarandy znajduje się na samym krańcu Albanii. Tutejsze krajobrazy z powodzeniem mogą naśladować Karaiby czy Bahamy. *Wybrzeże z wieloma zatokami, piaszczystymi plażami i kilkoma wysepkami uznawane jest za najpiękniejszy fragment riwiery. Dużą popularnością cieszą się okoliczne wysepki, na które dopłynąć można rowerem wodnym lub wynajętą łódką. Ksamil jest popularne wśród naszych rodaków, dlatego nazywane jest *"najbardziej polskim miastem w Albanii". Język polski można usłyszeć niemal wszędzie, a wieczorami w niektórych dyskotekach grana jest także muzyka z naszego kraju.

Kolejne polecane miejsce w Albanii to Durrës - najważniejszy port i jedna z najpopularniejszych miejscowości wakacyjnych w kraju. Znajduje się nad Adriatykiem, kilkadziesiąt kilometrów od Tirany. Jego historia sięga VII w. p.n.e. Do dziś można zobaczyć tu wiele zabytków, m.in. rzymski amfiteatr i termy z II w., forum z V w., wenecką wieżę czy pałac byłego albańskiego króla Zoga I. Latem Durrës staje się turystycznym centrum kraju - hotele są całkowicie wypełnione, a każdy centymetr plaży wykorzystany przez wczasowiczów. Durrës polecamy tylko poza sezonem.

Niewiele osób, będąc na wakacjach w Albanii, ma okazję zwiedzić jej stolicę - Tiranę. To liczące ponad 600 tys. osób miasto położone jest nad rzekami Lane, Tirane i Terkuze. Najbardziej charakterystycznym punktem stolicy jest plac Skandenberga, przy którym znajdują się: meczet Ethem Beja (główny zabytek miasta), wieża zegarowa, Narodowe Muzeum Historyczne, Teatr Narodowy oraz Teatr Opery i Baletu, Biblioteka Narodowa i pomnik narodowego bohatera - Grzegorza Skandeberga.

Mówiąc o Albanii, trzeba wspomnieć o niewielkich budowlach, które są ważnym elementem krajobrazu tego kraju. Są to setki tysięcy bunkrów, będących pozostałością po poprzednim ustroju komunistycznym. Schrony zaczęto budować za czasów Envera Hodży, który w latach 1944-1985 był I sekretarzem Albańskiej Partii Pracy. Dyktator miał obsesję na punkcie bezpieczeństwa kraju, dlatego z jego polecenia na terenie całego państwa powstało ponad 750 tys. kopuł, pod którymi 3 miliony Albańczyków mogłoby się schronić na wypadek ataku atomowego lub wojny. Wiele z betonowych "grzybków" już zburzono, niektóre z nich zostały wykupione przez okolicznych mieszkańców , inne straszą w szczerym polu albo na plażach. Część z ocalałych służy jako atrakcja turystyczna, np. w miasteczku Durres mieści się restauracja Bunkeri. Inny przykład ciekawego wykorzystania schronu znajdziemy na południu - w *Gjirokastra *bunkier zamieniono na kawiarnię.
wg