Drezno - najpiękniejsze niemieckie miasto

Od polskiej granicy dzieli je zaledwie godzina drogi. Miasto z dramatyczną historią, które podźwignęło się z ruin, dla wielu jest dziś najpiękniejszym niemieckim miastem. Jak wygląda Drezno, stolica Saksonii?

Tętniące życiem miasto z dużą liczbą turystów - takie są pierwsze wrażenia, kiedy spaceruje się po tutejszym centrum. Jednak z jakiegoś dziwnego powodu Drezno jest wśród Polaków mniej popularne niż inne niemieckie miasta - Monachium, Frankfurt nad Menem, o Berlinie nie wspominając. A przecież stolica Saksonii, zwana "Florencją północy", jest miejscem jedynym w swoim rodzaju. Podziw wzbudza niepowtarzalna elegancja i zabytki, których przez stulecia nagromadzono tu bez liku. Miłośnicy baroku czują się tu jak w niebie. I choć obraz miasta w dużej mierze ukształtowały jego historia i kultura, nie brakuje w nim elementów nowoczesności. Wszystko co zachwyca idealnie wplecione jest w rzeczny krajobraz. Bez Łaby nie byłoby tego miasta. Panorama od strony rzeki jest wyjątkowa, a z parku na promenadzie Brühlsche Terrasse, nazywanego "balkonem Europy", jak na dłoni widać rzekę i leżące naprzeciw nowe miasto, z wianuszkiem reprezentacyjnych budynków - Akademią Sztuki i Albertinum z galerią Neue
Meister. Wystarczy jeszcze wrócić na ulice miasta, by w kameralnych sklepach odnaleźć tradycyjne rękodzieło artystyczne z regionu Rudaw czy miśnieńską porcelanę.

Marta Legieć

Prawdziwy rozkwit Drezna nastąpił w XVIII w. za czasów dwóch wrażliwych na piękno władców - Augusta II Mocnego i jego syna Augusta III. Stworzyli oni barokową metropolię zachwycającą architekturą, ale też kulturą i sztuką. Dowodem na to jest choćby kompleks pałacowy Zwinger, tutejszy klejnot, słynne na cały świat dzieło sztuki architektonicznej epoki baroku. Kiedy powstał, służył saksońskim władcom głównie do celów reprezentacyjnych, organizowali tam przyjęcia i bale. Dzisiaj wnętrza skrywają zbiory porcelany, instrumentów matematycznych i fizycznych oraz arcydzieła pędzla wielkich malarzy. We wschodnim skrzydle po prawej stronie znajduje się Galeria Malarska Starych Mistrzów, a po lewej stronie Muzeum Historyczne. Perłą jest tu Madonna Sykstyńska Rafaela.

W ostatnim roku II wojny światowej odbyło się kilka ataków powietrznych na miasto. Naloty dywanowe przeprowadzone przez lotnictwo brytyjskie i amerykańskie zniszczyły praktycznie całe historyczne centrum. Barokowe Drezno długo podnosiło się z tych zniszczeń, a w niektórych miejscach odbudowa trwa do dziś. Luterański Kościół Marii Panny z XVIII wieku, znajdujący się na Nowym Rynku, z powojennych zniszczej wydobywano długo. Dopiero 10 lat temu został ponownie otwarty dla wiernych i turystów. Przed kościołem stoi pomnik Lutra, jedno z ulubionych miejsc spotkań tutejszej młodzieży i zakochanych par. Jest też opera Sempera (z XVIII w.), zbudowana w stylu włoskiego późnego renesansu, zaliczana do najpiękniejszych oper na świecie. I ta budowla potrzebowała czasu, by świecić przed światem nowym blaskiem. W 1945 roku budynek został zbombardowany i spalony. W 2002 roku opera wznowiła działalność.

Komnata Turecka to kolejne tutejsze "naj" - to część Drezdeńskiej Zbrojowni. Przechowuje kolekcję dzieł sztuki pochodzących z Imperium Osmańskiego i jest największym skarbcem na świecie. Gdzie jeszcze można poczuć ducha orientu? Wystarczy po drugiej stronie Łaby odnaleźć Yenidze, dawną drezdeńską fabrykę papierosów. Budynek w typie meczetu stoi tu od 1909 roku. Szklana kopuła i komin w charakterze minaretu kryją jednak... biura. W kopule ulokowano dostępną dla wszystkich restaurację.

Sztuka jest wizytówką Drezna. I mimo że przyjeżdżający tu turyści doskonale o tym wiedzą, grający dom po prostu ich zaskakuje. To jedyny taki budynek na świecie i jedna z najbardziej intrygujących atrakcji, jakie można znaleźć w mieście. Niebieska fasada otulona jest bardzo dużymi i dziwacznie poskręcanymi rynnami. Nie są to jednak rynny, jakie znamy. Te tutaj są w kształcie trąbek i stanowią przemyślany system do odprowadzania deszczówki. Co pół godziny wlewana jest do nich woda, która "wygrywa" sympatyczną melodię.

Przez Drezno przebiega lokalny szlak winny, który rozciąga się wzdłuż Łaby na odcinku 55 km. Ponieważ to jeden z najmniejszych w Niemczech obszarów winnic, mawia się o nim z uczuciem "krasnal wśród regionów winiarskich". Tradycja uprawy winorośli na tych ziemiach sięga XIII wieku. Mając to na uwadze, podczas odpoczynku w jednej z miejscowych kawiarni, warto zamówić miejscowego _ rieslinga _. Jest jeszcze prawdziwa wisienka na torcie, szczególnie dla miłośników przygód walecznego i szlachetnego Winnetou. Fanów ma wielu, bowiem powieści Karola Maya wydrukowano w ponad 200 milionach egzemplarzy i przetłumaczono je na 40 języków. Bezpośrednio przy Saksońskim Szlaku Win, u stóp wzgórz, w Radebeul *(przedmieście Drezna), mieści *Muzeum Karola Maya. W tym miejscu naprawdę czuć ducha Dzikiego Zachodu. Są pamiątki po pisarzu i sporo oryginalnych przedmiotów prezentujących kulturę i historię północnoamerykańskich Indian. Do Saksonii Karol May niezmiennie od lat ściąga rzesze turystów.

Marta Legieć