Liguria

[

Liguria jest specyficzna ze względu na rodzaj turystyki – przybywa tu śmietanka towarzyska i finansowa nie tylko z Włoch. Oferuje specyficzny rodzaj rozrywki – kasyna, luksusowe hotele i zarezerwowane dla pewnego typu gości plaże. Od wieków zachwyca i staje się natchnieniem dla artystów: wiele lat spędził tu Shelley, Byron, D.H. Lawrence. Na początku XX w. stała się ulubionym miejscem letniskowym arystokratów z całej Europy. Łagodny klimat sprzyja bujnej roślinności śródziemnomorskiej, której próżno, poza Ligurią, szukać aż po Rzym. Uprawiane tu są, z doskonałym skutkiem, oliwki, cytrusy, winne krzewy, kwiaty. Bogactwo miast portowych, w których w dawnych wiekach kwitł handel z Lewantem, kontrastowało z ubóstwem poławiaczy ryb czy rolników. Dzisiaj region prosperuje bardzo dobrze, również dzięki dużemu napływowi turystów i wysoko rozwiniętej
infrastrukturze sportowej (sporty wodne). Liguria to niepowtarzalne krajobrazy, zapachy i smaki. Tutaj produkowana jest wysoko ceniona oliwa oraz wina. Kuchnia regionalna opiera się właśnie na oliwie, ziołach rybach i warzywach. Przygotowuje się tu ryby oraz słynny sos do spaghetti na bazie świeżej bazylii – pesto alla genovese. Najbardziej znane wino wytwarzane w Ligiurii to białe Sciacchetra Cinqueterre. • ]( \"http://bezdroza.pl\" )Genua

[

*Włochy Północne. Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu * Prezentowane materiały pochodzą z przewodnika turystycznego po Włoszech opublikowanego nakładem wydawnictwa Bezdroża. ]( \"http://bezdroza.pl\" )

[

Genua Genua – stolica prowincji i regionu Liguria – położona jest nad zatoką, która od niej bierze swoją nazwę. Miasto rozciąga się wzdłuż wybrzeża na przestrzeni ok. 35 km. Stanowi ważny ośrodek handlowy i przemysłowy, jest też najważniejszym portem we Włoszech. Genua już od II w. n.e. była miastem sprzymierzonym z Rzymem. Jej najświetniejsze czasy przypadają jednak na okres republiki morskiej, kiedy to, zwłaszcza po rozgromieniu Pizy w 1284 r. stała się pierwszą potęgą Morza
Tyrreńskiego. Utrzymywała ścisłe kontakty handlowe z krajami Wschodu, a także północnej Afryki. Ciągła rywalizacja na morzu z potężną Wenecją skłoniła Genuę do zawarcia sojuszu z Francją, przez którą została w efekcie podbita na przełomie XV i XVI w. Bardzo szybko jednak, bo już w 1528 r. udało jej się odzyskać niezależność, którą utrzymała aż do epoki napoleońskiej. W wyniku ustaleń Kongresu Wiedeńskiego została włączona do posiadłości dynastii sabaudzkiej. Okolice 10 km na wschód od centrum Genui położone jest niewielkie nadmorskie miasteczko, a właściwie jeden z modnych na przełomie XIX i XX w. kurortów – >>Nervi<< ze swoimi willami, hotelami, ogrodami i ulicami ocienionymi palmami. Nawet główna arteria komunikacyjna miasteczka nazywa się viale delle Palme i stanowi miejsce, które zachowało w sobie chyba najwięcej z klimatu belle epoque. W niewielkim centrum znajduje się XIII-wieczny kościół San Siro. Wzdłuż wysokiego, skalistego brzegu morskiego ciągnie się deptak, zwany Passeggiata Anita Garibaldi,
a za nim w głąb lądu rozpościera się park miejski. Został on stworzony przez połączenie parków otaczających dwie wille, Gropallo i Serra. W tej ostatniej mieści się Galleria dell’Arte Moderna, gromadząca dzieła artystów włoskich XIX i XX w. Położone ok. 10 km na zachód od centrum Genui Pegli było niegdyś ośrodkiem wypoczynkowym, do którego chętnie przyjeżdżali arystokraci z całej niemal Europy. Znajduje się tu przede wszystkim piękny park, stworzony w XIX w. na podstawie literackich wzorców romantycznych, a w nim Villa Durazzo Pallavicini, mieszcząca obecnie Museo Civico di Archeologia Ligure (Miejskie Muzeum Archeologii Liguryjskiej) gromadzące materiały archeologiczne z rozmaitych miejsc w całej Ligurii. XVI-wieczna Villa Doria jest natomiast siedzibą Museo Navale, zawierającego kolekcję eksponatów związanych z żeglugą, zwłaszcza liguryjską i ogólnie włoską. • ]( \"http://bezdroza.pl\" )Powrót do strony głównej _ Źródło:
Bezdroża _