Muztagh-Ata, Pamir

Tak naprawdę zdobywanie każdej wielkiej góry może wydawać się działaniem dosyć nudnym - pisząc nieco przewrotnie! Na pewno zaś można określić takie zadanie jako mozolne. W sumie sprowadza się do ciągłego chodzenia w górę i w dół z ciężkim plecakiem, w celu uzyskiwania aklimatyzacji oraz zakładania i zaopatrywania kolejnych obozów. Do tego jeszcze dochodzi stały niepokój o stan ciała i ducha oraz permanentne obawy o pogodę. Życie sprowadza się niby do prostych pragnień i czynności: dojść do celu, zabezpieczyć nocleg, coś ugotować, zjeść i napić się do woli, może jeszcze poczytać lub pogadać i - spać. Podobnie jest ze zdobywaniem Muztagh-Ata.