Niezwykłe zjawisko na wydmach. Słychać je z odległości kilku kilometrów
W ostatnim czasie zrobiło się głośno o zjawisku, które fascynuje od lat zarówno naukowców, jak i podróżników. Mowa o tzw. śpiewających wydmach. Na świecie istnieje ok. 35 miejsc, w których wydmy emitują głośne, głębokie dźwięki. Taki koncert trwa przez kilka minut i słyszalny jest z odległości wielu kilometrów. Państwowy Instytut Geologiczny opublikował niedawno bardzo ciekawy post na ten temat.
Niezwykłe zjawisko śpiewających wydm od lat fascynuje naukowców
Niektórzy porównują dźwięki wydawane przez wydmy do gwizdania, jęku, pisku, krzyku lub szczekania.
Jak czytamy na profilu Państwowego Instytutu Geologicznego: "Śpiewające wydmy emitują dźwięki o natężeniu ponad 100 decybeli, głośniejszym niż większość codziennych dźwięków, takich typowy hałas w mieście lub ruch uliczny (około 80 dB), kosiarka (około 90 dB) czy klakson samochodowy (ok. 110 dB)".
Gdzie można je usłyszeć?
Naukowcy bardzo dokładnie przeanalizowali temat i ustalili, że poszczególne wydmy wydają charakterystyczne tylko dla siebie dźwięki. I tak w Sand Mountain w Nevadzie wydmy nucą dźwięki od niskiego B do C (60–70 Hz), dwie oktawy poniżej środkowego C fortepianu.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Urlop w Bułgarii. Co przyciąga turystów?
Nieco wyżej, w tej samej oktawie, chilijski Mar de Dunas śpiewa niskie F (87 Hz). Ghord Lahmar w Maroku jęczy niskim Gis (105 Hz). Wydmy w pobliżu Al Ashkharah, nadmorskiego miasta w Omanie, harmonizują za pomocą dziewięciu nut, od niskiego Fis do basu D (90–150 Hz).
Wiadomo, że także piaski południowej Sahary oraz pustyni Takla Makan w środkowej Azji i Rub al-Chali w Arabii Saudyjskiej wydają te dziwne, często przerażające dźwięki.
Wytłumaczenie zjawiska
Oto, jak tłumaczy się to zjawisko. Piasek zbudowany jest z drobinek kwarcu. Kiedy ziarenka piasku tej samej wielkości zostają wprawione w ruch przez wiatr bądź przez przechodzące zwierzę, zaczynają małymi falami staczać się po zboczach wydmy. Każde ziarno w lawinie wytwarza lokalną falę dźwiękową, a zderzając się z innymi ziarnami, wytwarza w odpowiednich warunkach wibracje, które się synchronizują.
Dodatkowo ustalono, że ziarna muszą być podobnej wielkości i powinny mieć kształt kulisty. Wydaje się, że również temperatura odgrywa istotną rolę w procesie "śpiewania" – im bardziej rozgrzana jest wierzchnia warstwa piasku, tym głośniejszy wydaje dźwięk.
Najchętniej śpiewają barchany
Śpiewające wydmy są zwykle duże, mają kształt półksiężyca (barchany), ze stromymi zboczami po zawietrznej.
"Częstotliwość śpiewu wydmy można skorelować z wielkością ziaren piasku na wydmie" - czytamy w informacji PIG. "Drobniejsze rozmiary ziarna są związane z wyższym tonem. Dobrze przesortowany piaski dają czystsze tony w porównaniu do mieszanych akordów wytwarzanych przez piaski o szerszym zakresie wielkości ziaren".
