Nowe Miasto było pierwotnie osadą przedmiejską rozciągającą się wzdłuż traktu wiodącego ze Starego Miasta do Zakroczymia. Prawa miejskie i nowy układ urbanistyczny otrzymało od księcia Janusza I Starszego w 1408 roku. Nowe Miasto zachowało odrębność administracyjną aż do 1791 roku. Miało własny ratusz, radę miejską, przywileje targowe i kościoły, choć nie miało fortyfikacji.