Gomera i język gwizdów

Mieszkańcy wyspy Gomera stworzyli unikatowy sposób komunikacji nazywany silbo gomero, czyli językiem gwizdów. Zrodził się z potrzeby porozumiewania się na duże odległości w trudno dostępnych górskich dolinach i jarach. Krajobraz wyspy charakteryzują duże różnice w wysokościach i przemieszczanie się do nawet pobliskiego miasteczka jest bardzo utrudnione, dlatego mieszkańcy La Gomera zaczęli nawoływać się gwizdaniem. W ich języku brzmienie słów jest naśladowane za pomocą gwizdanych dźwięków o różnej wysokości, które początkowo miały ostrzegać przed niebezpieczeństwem lub zwracać czyjąś uwagę. Na przestrzeni wieków ten sposób komunikacji stał się niezwykle rozwinięty, umożliwiając swobodne porozumiewanie się. W latach 90. władze Gomery wprowadziły naukę tego języka do szkół jako przedmiot obowiązkowy, aby uchronić go od zapomnienia.