Muzeum Zamkowe w Pszczynie
W roku 1734, za panowania Erdmanna Promnitza, w związku ze zmianą gustów epoki, rozpoczęła się przebudowa zamku w stylu barokowym, polegająca przede wszystkim na wzniesieniu mieszkalnego skrzydła północnego, likwidacji krużganków i parawanowej ściany południowej. W wyniku szeroko zakrojonych prac budowlanych powstał monumentalny, założony na planie podkowy, dwupiętrowy zamek barokowy, ze skrzydłem środkowym (północnym), otwierającym się na park oraz bocznymi, zwróconymi na południe, w stronę miasta, nakryty wysokim dachem mansardowym z facjatkami od strony dziedzińca wewnętrznego i od południa oraz tarasami na zakończeniu obu skrzydeł. Wejść do zamku było kilka, z których główne, od strony wspomnianego dziedzińca, prowadziło do sieni wjazdowej, skąd "lustrzanymi" schodami można było się dostać na piętro pierwsze, zwane bel-étage i dalej, do pozostałych pomieszczeń.
