Muzeum Zamkowe w Pszczynie
W XIX wieku Ziemię Pszczyńską przejął Hans Heinrich X hrabia von Hochberg, a w 1850 roku otrzymał on tytuł księcia na Pszczynie, przekazywany odtąd najstarszemu synowi. Po śmierci Hansa Heinricha X w 1855 r. dobra w Pszczynie i Książu odziedziczył jego syn Hans Heinrich XI (1833-1907), za którego panowania niepomiernie wzrosły znaczenie i potęga finansowa rodu. Z nim wiąże się zarówno obecny kształt samego zamku, jak i rozległego założenia ogrodowo-krajobrazowego, sięgającego aż do zameczku myśliwskiego Promnice pod Tychami. W owym czasie Pszczynę odwiedzali królowie pruscy, niemieccy cesarze oraz ich królewscy goście z całej Europy, a sam Jan Henryk XI pełnił na dworze berlińskim godność cesarskiego Wielkiego Łowczego. Zły stan budynku oraz konieczność podkreślenia potęgi rodu spowodowały konieczność posiadania rezydencji godnej wysokiej pozycji księcia. Za jego czasów, w latach 1870-1876, dokonano już ostatniej przebudowy rezydencji w Pszczynie. Elewacje dwupiętrowego zamku
otrzymały kostium architektury francuskiej XVII wieku, a wątek rodowy, w postaci herbów i monogramów książęcych, przewijał się przez wszystkie wnętrza.
