Biblia Gutenberga. Pierwsza wydrukowana książka na świecie

Za wynalazcę druku uważa się Johannesa Gutenberga. Jednak zanim wsławił się jako wynalazca tak przełomowej technologii, pracował jako złotnik i szlifierz kamieni szlachetnych i luster.

Przed Gutenbergiem w Europie używano jedynie blokowej metody, w której cała strona łącznie z tekstem i obrazami była rzeźbiona w drewnie, a następnie odbijana. Problem polegał na tym, że każda ze stron potrzebowała osobnej tabliczki, co było bardzo kosztowne i długo trwało.

Mało kto wie, że sama ruchoma czcionka była znana w Chinach w XI wieku, ale była ona oparta na pojedynczych znakach na tabliczkach z gliny. Gutenberg opracował jednak technikę druku mechanicznego, przy której poruszały się litery.

Sam ulepszył także prasę drukarską i jako pierwszy wykorzystał stop drukarski, czyli stop ołowiu z cyną i antymonem, wykorzystywany do dzisiaj. Stworzył także nową farbę drukarską opartą na poddanym obróbce cieplnej oleju lnianym oraz skonstruował akcesoria zecerskie. W 1450 roku pracował nad swoim najsłynniejszym dziełem – drukowaną łacińską Biblią.

Gutenberg na początku potrzebował miejsca, w którym mógłby drukować swoje książki. Nie miał na to pieniędzy, więc pożyczył je od przedsiębiorcy Johanna Fusta pod zastaw wyposażenia drukarni i książek. Po jakimś czasie Fust wystąpił przeciwko Gutenbergowi do sądu w sprawie niespłaconej pożyczki. Gutenberg przegrał sprawę i utracił swój monopol oraz tajemnicę druku.

Pierwsze egzemplarze drukowanej Biblii miały 42 linijki tekstu na jednej stronie, spisane w dwóch kolumnach. Całość była dwutomowym wydaniem o 648 i 634 stronach. Była drukowana na pergaminie i papierze. Ciekawe jest to, że użyto dwóch kolorów: czerwonego i czarnego. Kiedy książka była wydrukowana, iluminator uzupełniał ją ilustracjami i inicjałami. Tekst nie przebijał na drugą stroną, a odcień czerni był stały.

Najbardziej wiarygodne informacje o tej Biblii pochodzą z listu przyszłego papieża Piusa II (1405–1464). W swojej korespondencji napisał, że widział strony z Biblii Gutenberga. Wydrukowano ją na papierze o wymiarach 42 × 60 cm nazywanym Royal. Lniane włókna, z których je wyprodukowano pochodziły z Caselle w Piemoncie. Do dzisiaj zachowało się 36 egzemplarzy wydrukowanych na papierze i 12 na pergaminie.

Wydrukowana Biblia od razu się wyprzedała. Według dostępnych informacji powędrowała do Anglii, Szwecji i Węgier. Zakłada się, że większość nakładu wykupiły klasztory, uniwersytety i bogacze, ponieważ zwykli ludzie w tamtym czasie z pewnością nie mogli pozwolić sobie na taki wydatek. Istnieje jedynie jedna wzmianka z XV wieku o tym, że tylko 1 egzemplarz Biblii został sprzedany osobie prywatnej.

Źródło: 21. Wiek