Dolnośląski pałac skrywał bezcenne skarby. Porównują go do Wawelu

Znajdujący się na Dolnym Śląsku, a konkretnie w Rudawach Janowickich pałac w Ciechanowicach nazywa się czasami dolnośląskim Wawelem. Oczywiście nie można tu mówić o podobieństwie architektonicznym czy o zbliżonej wielkości zabytku. Porównanie związane jest z odkrytymi tu bezcennymi polichromiami ścian i sufitów, których pochodzenie datuje się na okres od połowy XVI w. do połowy XIX w.

Znajdują się tu m.in. jedne z najstarszych fresków w Polsce - są to motywy roślinne i zwierzęce oraz sceny z życia i herby właścicieli majątku datowane na 1556 r.

Te najcenniejsze, XVI-wieczne freski pokrywają niemal całe ściany pomieszczeń na pierwszym piętrze. W glifach drzwi i okien występują z kolei ciekawe, barokowe (XVII-wieczne) dekoracje malarskie. Malowidła ścienne zdobią również w całości sufit w Sali Rycerskiej znajdującej się na parterze.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pierwszy był św. Jerzy

Pierwszym malowidłem, jakie zostało odkryte w pałacu, była scena przedstawiająca walkę św. Jerzego ze smokiem, która stała się symbolem pałacu. Wśród ciekawszych malowideł należy wymienić również poczet cesarzy rzymskich (datowany na 1588 r.) odsłonięty w jednym z pomieszczeń.

Choć pałac w Ciechanowicach znajduje się obecnie w rękach prywatnych, właściciele zdają sobie sprawę z tego, że "dzieła sztuki są spuścizną i wartością narodową, niezależnie od ich własności są dobrem kulturowym Państwa Polskiego oraz lokalnej Małej Ojczyzny" - jak czytamy na stronie internetowej obiektu.

Wszystkie freski zostały poddane starannej konserwacji oraz renowacji - podobnie zresztą, jak cały obiekt oraz wspaniałe przypałacowe ogrody i park. Prace trwały ponad 12 lat.

Włoski, angielski i francuski - wyjątkowy park wokół pałacu

O ogrodach i parku warto wspomnieć nieco szerzej, bowiem zajmują one powierzchnię aż siedmiu hektarów. Ogrody dzielą się na część włoską, angielską i francuską - w zależności od projektu oraz stylu, w jakim utrzymana jest roślinność.

Teren parku otaczał niegdyś kamienny mur wsparty na cokołach. Jego atrakcję stanowiła fosa, staw i kamienny most łączący budynek pałacowy z parkiem. Niestety po II wojnie światowej fosę i staw zasypano, kamienny most rozebrano, a mur otaczający park częściowo się zawalił. Z inicjatywy obecnego właściciela obiektu odbudowano te bezcenne, ozdobne elementy, a także dodano nowe: fontanny, arkadię, amfiteatr oraz napowietrzną kaplicę modlitewną poświęconą Matce Bożej Brzemiennej.

Od niedawna zarówno wnętrza pałacowe, jak i park z ogrodami można zwiedzać, choć jest to kosztowna atrakcja. Wstęp w sezonie zimowym kosztuje 60 zł (do samych ogrodów i parku 20 zł).

Czytaj także: Porosty kontra światowej klasy zabytek. Konserwatorzy w potrzasku

Krótka historia pałacu

Pałac w Ciechanowicach pełnił pierwotnie funkcję obronną - w średniowieczu został zbudowany jako zamek. Pierwsza udokumentowana informacja dotycząca budowli sięga roku 1568. W połowie XIX w. obiekt został w sposób znaczący przebudowany przez ówczesnego właściciela Fryderyka Bernarda von Prittwitza. Wówczas powstał też wokół pałacu park.

Po II wojnie światowej zabytek stał się własnością Skarbu Państwa i został zaadaptowany na ośrodek kolonijny, dom dziecka, a następnie szkołę. W 2004 r. szkoła w obiekcie została zlikwidowana, budynek został zamknięty i tym samym zaczął niszczeć.

Od 2010 r. gospodarzem obiektu jest Sudeckie Przedsiębiorstwo Robót Drogowych w Jeleniej Górze. W pałacu działa m.in. kawiarnia.

Powstała także fundacja Freski Ciechanowickie, której celem jest gromadzenie środków oraz prowadzenie prac przy odrestaurowaniu i ochronie zabytkowych fresków, malowideł i polichromowanych stropów oraz dbanie o zabytkowy zespół parkowo-pałacowy w Ciechanowicach, a także o inne budowle rezydencjonalne w dolinie Bobru.

Czytaj także: Pałac w Domanicach. Wyjątkowe miejsce na mapie Dolnego Śląska

Źródło: palacciechanowice.pl